 | |||
| | |||
Το μεγάλο έργο της Αρχιεπισκοπής Κύπρου στην Αφρική ... ενόχλησε πολλούς!!
Δεν είμαι θεολόγος, ούτε ιερέας, είμαι ένας Έλληνας πολίτης, διαφορετικού επαγγέλματος, και θα προσπαθήσω να καταθέσω, με ταπεινότητα, την άποψή μου περί της πρόσφατης Ιστορίας της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Αντλούμε όλοι αυτοπεποίθηση από τις ρίζες και τους θησαυρούς μας. Θα προσπαθήσω σε αυτό το άρθρο, διοχετεύοντας την γνώση και την πληροφορία, για να γίνει ευρύτερα κατανοητό στο αναγνωστικό κοινό, να καταδείξω πώς αντιλαμβάνεται ένας Έλληνας με την δική μου οπτική γωνία, την συνύπαρξή του με την φυσική κληρονομιά του, την Ελληνορθόδοξη εκκλησία.
Σε μία εποχή, κατά την οποίαν, πολλοί από τους εξέχοντες θρησκευτικούς ηγέτες παγκοσμίως παρέμεναν σιωπηλοί, η Ελληνορθόδοξη εκκλησία με θάρρος υποστήριζε την Ελευθερία, την Ειρήνη, το δικαίωμα της αυτοδιαχείρισης των λαών, και προχώρησε μαζί και δίπλα με την Ανθρωπότητα, ώς αναπόσπαστο στοιχείο της, ενώ συνέχισε να υποστηρίζει την ειρηνική κίνηση ενάντια στη φτώχεια, το ρατσισμό και τη βία σε ολόκληρη τη Ιστορική της διαδρομή.
Στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία περιλαμβάνονται τέσσερα αρχαία ανατολικά ορθόδοξα πατριαρχεία:
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, με κεφαλή τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κων/πολης, που είναι επίσης «πρώτος μεταξύ ίσων» του σώματος της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας.
Την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Αλεξανδρείας επικεφαλής της οποίας είναι ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας.
Την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Αντιοχείας, επικεφαλής της οποίας είναι ο Πατριάρχης Αντιοχείας.
Την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Ιεροσολύμων, επικεφαλής της οποίας είναι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Τίς δύο εθνικές αυτοκέφαλες εκκλησίες:
Την Εκκλησία της Ελλάδος
Την Εκκλησία της Κύπρου
όπως επίσης:
Την Ορθόδοξη Εκκλησία του Όρους Σινά
Η Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αμερικής και η Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αυστραλίας οι οποίες είναι επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/πολης.
Την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, επικεφαλής της οποίας είναι ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών.
Η σύγχρονη Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία παραμένει πιστή κατά το δόγμα και την λειτουργία στην ορθόδοξη κληρονομιά της, και συνεχίζει να απηχεί την βυζαντινή-ελληνική της παράδοση.
Η «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία» του Αγίου Όρους αποτελεί την “κιβωτό” της Ιστορίας του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας ανά τους αιώνες.
Θεωρείται από τα σημαντικότερα τμήματα όχι μόνο της Βαλκανικής, αλλά της Ευρώπης και της Ανατολικής Εκκλησίας λόγω της μεγάλης εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας αυτού, ως ακόμη και κέντρου διατήρησης και συντήρησης πλούσιου υλικού, έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται "καταφύγιο" και "μουσείο" μοναδικού θησαυρού ελληνικής τέχνης και γραμμάτων.
Περί το 960 μ.χ. μια εκτεταμένη μεταρρύθμιση εισήχθη από τον Πόντιο μοναχό Αθανάσιο τον Τραπεζούντιο, που αργότερα έγινε γνωστός ως Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης. Με συντρόφους του από τη Μικρά Ασία και με τη βοήθεια του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, του οποίου ήταν φίλος και εξομολογητής, ίδρυσε τη Μονή Μεγίστης Λαύρας, όπου επέτυχε να φθάσει τη μοναστική ζωή σε υψηλό βαθμό τελειότητας. Η μεταρρύθμιση που απέληξε στο μοναστικό τυπικό του Αγίου Αθανασίου έγινε αποδεκτή ως πρότυπο. Οι οπαδοί του αυστηρού μοναστικού βίου με επικεφαλής τον Παύλο τον Ξηροποταμίτη αντιδρούν στις καινοτομίες του Αθανασίου και ζητούν παρέμβαση του αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή.
Τη σύγκρουση των δύο αντιθέτων ρευμάτων ρύθμισε ο πρώτος “Καταστατικός Χάρτης” του Αγίου Όρους, που συνέταξε ο Αθανάσιος και επικύρωσε με την υπογραφή του ο αυτοκράτωρ Τσιμισκής.
Είναι ο λεγόμενος «Τράγος» (δηλαδή περγαμηνή από δέρμα τράγου) που φυλλάσσεται στις Καρυές και αποτελεί το σημαντικότερο κειμήλιο της Αθωνικής Πολιτείας.
Μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί την επιρροή (θρησκευτική, κοινωνική, πολιτική, οικονομική και γεοστρατηγική) της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας αναγνώσκοντας και μόνον την γεωγραφική της επικράτεια, ανά τον πλανήτη μας.
Επόμενο λοιπόν είναι να δέχεται “επιθέσεις” φιλίας αλλά και χειραγώγησής της, ώς σώμα, αλλά και ή ηγεσία της, οι άνθρωποί της (κλήρος και κοσμικοί) από “κέντρα” αλλότρια πρός αυτήν και όχι μόνον, θρησκευτικά, κυρίως όμως από ισχυρά οικονομικά κέντρα τα οποία εν ολίγοις διαμορφώνουν την γεοπολιτική και γεωστρατηγική ισορροπία στον πλανήτη.
Μέσα σε αυτό το “πολεμικό” κλίμα η Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, προχωρά και αγωνίζεται δια την επιβίωσή της ανα τους αιώνες “ταγμένη” στην υπηρεσία του “ανθρώπου” ανιχνεύοντας και αποτυπώνοντας “φίλους και εχθρούς”.
Περιστατικά όμως που δημιουργούν ερωτηματικά και προβληματισμό αποτελούν τα “σημεία των καιρών” όπως οι “πολεμικές” σε ανθρώπους της Εκκλησίας, με απώτερο στόχο την αποδυνάμωσή της, την κοινωνική και θεσμική απαξίωσή της, όχι τόσο σε θρησκευτικό επίπεδο αλλά σε πολιτικό και κοινωνικό, τομείς στούς οποίους η Εκκλησία έχει προνομιακό ρόλο εκ της φύσεώς της.
Οι προσπάθειες χειραγώγησης της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, απο τούς εκάστοτε πολιτικούς και πολιτικολογούντες άσχετους και αδαείς, έως τους οργανομένους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, αποτελούν τον τελευταίο καιρό, πράξεις στοχευμένες και ενταγμένες σε γεοπολιτικά σχέδια επιβολής Εθνικών συμφερόντων.
Παίρνοντας αφορμή από το πολύ επιτυχημένο και τεκμηριωμένο, σε σειρές, άρθρο-έρευνα, του Γιώργου Αδαλή, επισημαίνω τα ιστορικά πρόσθετα στοιχεία τα οποία επιβαβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Ο Μακαριότατος Πατριάρχης Πέτρος Ζ΄ ήταν Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής από το 1997 ως το 2004.
Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1949 στο χωρίο Σίχαρι της επαρχίας Κυρήνειας της Κύπρου. Το λαϊκό του όνομα ήταν Πέτρος Παπαπέτρου.
Αρχιερέας χειροτονήθηκε το 1983. Το 1962 μπήκε ως δόκιμος στην Ιερά Μονή Μαχαιρά της Κύπρου. Το 1966 στάλθηκε στην Ιερατική Σχολή «Απόστολος Βαρνάβας» της Κύπρου, από την οποία αποφοίτησε το 1969 και τον ίδιο χρόνο χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Χωρεπίσκοπο Κωνσταντίας Χρυσόστομο, το σημερινό Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Πέτρος Ζ`, είχε ζητήσει να επισκεφθεί το Άγιο Όρος όπου θα ήταν πρώτη φορά, όπου θα το επισκεπτόταν σαν πατριάρχης Αλεξανδρείας και θα τού γινόταν ειδική τελετή, στην Μονή Βατοπεδίου . Όμως δεν έφτασε ποτέ. Κάποιοι δεν ήθελαν να φτάσει ο Πατριάρχης Πέτρος Ζ! στην μονή Βατοπεδίου. Γιατί άραγε;
Σήμερα το επόμενο “θύμα” στον στοχευμένο σχεδιασμό απ’ότι φαίνεται είναι η μονή Βατοπεδίου, δέχεται ενορχηστρωμένη επίθεση εδώ και αρκετά χρόνια με εμπλοκή έως του πρωθυπουργού της χώρας κ. Κ.Καραμανλή, με αποκορύφωμα την φυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ.
Τον σχεδιασμό στον οποίον υπακούει η εξέλιξη των γεγονότων, και τον οποίον μπορούμε να αποτυπώσουμε και να τεκμηριώσουμε, ξεκινά από τον περίεργο “θάνατο” του υπουργού εξωτερικών της χώρας μας και Ελληνοκύπριου, Γιάννου Κρανιδιώτη με τo “περίεργo” δυστύχημα του πρωθυπουργικού “FALCON”, έως την φυλάκιση του ηγούμενου Εφραίμ, επίσης Ελληνοκύπριου και των ενδιάμεσα συμβάντων.
Πρωθυπουργός της χώρας την εποχή της πτώσης του “FALCON” ήταν ο Κων/νος Σημίτης.
Ο Πατριάρχης Πέτρος Ζ΄ βρήκε πρόωρο και τραγικό θάνατο στις 11 Σεπτεμβρίου 2004, όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στο Αιγαίο Πέλαγος, στα ανοικτά του Αγίου Όρους, όπου θα πραγματοποιούσε προσκυνηματική επίσκεψη. Μαζί του επέβαιναν άλλα 16 άτομα, μεταξύ των οποίων οι συνεργάτες του Μητροπολίτες Καρχηδόνος Χρυσόστομος, Πηλουσίου Ειρηναίος και Μαδαγασκάρης Νεκτάριος.
Η ενθρόνισή του έγινε το Μάρτιο του 1997 στον ιερό ναό του Ευαγγελισμού της Αλεξάνδρειας ο οποίος ήταν κατάμεστος από Αιγυπτιώτες Έλληνες, Κύπριους, Ελλαδίτες αλλά και ορθόδοξους Αιγύπτιους, ενώ την ενθρόνιση τίμησαν όλα τα θρησκευτικά δόγματα της Αιγύπτου.
Ανάμεσα στις πολιτικές προσωπικότητες ήταν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, ο αείμνηστος υφυπουργός Εξωτερικών και στενός φίλος του πατριάρχη Πέτρου, Γιάννος Κρανιδιώτης, εκπρόσωποι των ελληνικών πολιτικών κομμάτων και άλλοι πολλοί.
Ενδεικτικό της σχέσης του Πατριάρχη Πέτρου ζ! με την Κύπρο το δελτίο τύπου της Παρασκευής 21 Μαΐου 1999, απο την επίσκεψη του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Πέτρου ζ! στην Κύπρο.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:
“Η Αυτού Θειοτάτη Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΠΕΤΡΟΣ Ζ΄, θα πραγματοποιήσει επίσημη Ειρηνική επίσκεψη στην αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κύπρου από τις 21 μέχρι και τις 28 Μαΐου 1999.
Η επίσκεψη θεωρείται ιδιαίτερη σημαντική καθότι ο Πατριάρχης κατάγεται από την Κύπρο και μάλιστα από το κατεχόμενο τμήμα του νησιού.
Οι δύο Εκκλησίες συνδέονται με παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας και συνεργασίας. Ο Μακαριώτατος με τη συνοδεία του, θα περιοδεύσει σε ολόκληρη την Κύπρο. Θα επισκεφθεί τις Μητροπόλεις του νησιού, την τροφό Μονή του της Παναγίας του Μαχαιρά και το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του, θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, υπουργούς και πολιτειακούς παράγοντες, με τους οποίους θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει θέματα που αφορούν τόσο την Κύπρο, όσο και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Τον Προκαθήμενο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας θα συνοδεύουν οι Μητροπολίτες Πηλουσίου και Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος Ειρηναίος, Καρθαγένης Χρυσόστομος, Ζιμπάμπουε Μακάριος και Κένυας Σεραφείμ, οι Αρχιμανδρίτες Ιωακείμ Κοντοβάς, Αγαθάγγελος Χαραμαντίδης και Παρθένιος Μπέγια-Μπέγια Καλάνα και οι κ.κ. Βασίλειος Σαραντινός, Κυριάκος Κυριάζης και Γεώργιος Ξενουδάκης”.
Το σύνολο της Βορειοαφρικανικής Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας δια του Πατριάρχου Πέτρου Ζ! στήριζε τον αγώνα της Κύπρου, εξ αυτού του γεγονότος και μπήκαν στο στόχαστρο των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γεννήθηκε στο χωριό Παναγιά της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο, στις 13 Αυγούστου 1913. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος. Πέθανε στις 3 Αυγούστου 1977 στην Λευκωσία. Ο Μακάριος ήταν αρχιεπίσκοπος της αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου από το 1950 μέχρι το θάνατο του και ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου από το 1960 μέχρι το θάνατο του, το 1977.
Ο αείμνηστος Εθνάρχης της Κύπρου Μακάριος Γ΄, ίδρυσε την Θεολογική Σχολή της Κένυας και η Εκκλησία Κύπρου στηρίζει την λειτουργία της Σχολής και ενισχύει το ιεραποστολικό έργο στην Αφρικανική ήπειρο.
Το 1958 το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ιδρύει την Ιερά Επισκοπή Ριρούτας (Κένυας), στην οποία υπήχθησαν όλες οι χώρες της Ανατολικής Αφρικής, και τοποθετεί πρώτο Μητροπολίτη τον Νικόλαο, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Πρώτος ιεραπόστολος υπήρξε ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος και τον ακολούθησαν οι π. Αθανάσιος Ανθίδης, π. Ανδρέας Τσίρος, π. Γαβριήλ Νικολαΐδης και πολλοί λαϊκοί. Ξεχωριστή ήταν η παρουσία του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, ο οποίος ανήγειρε το 1971 στο Ναϊρόμπι την Πατριαρχική Ιερατική Σχολή «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄», στην οποία μορφώνονται μέχρι σήμερα οι ιεροσπουδαστές που προορίζονται για τις θέσεις των κληρικών και των κατηχητών της Ι. Μητροπόλεως Κένυας. Την ίδια εποχή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος βάπτισε και περί 10.000 Ορθοδόξους σε διάφορες περιοχές της Κένυας.
Ένα «μεγάλο ευχαριστώ» προς την Κύπρο για ό,τι κάνει για το ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εξέφρασε ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αφρικής Θεόδωρος Β΄, κατά τη συνάντηση που είχε στο Κάιρο με τον Υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου Μάρκο Κυπριανού.
Ο Πατριάρχης Θεόδωρος, που ταξίδεψε ειδικά από την Αλεξάνδρεια για να συναντήσει τον Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών, ευχήθηκε στην Κύπρο να ζήσει σύντομα τη λύση του εθνικού προβλήματος, όπως και ο ίδιος εύχεται σε όσα συνέδρια ή επίσημες συναντήσεις συμμετέχει στην Αφρική και αλλού.
«Όπου και αν βρίσκομαι στα πέρατα του κόσμου, πάντοτε μέσα από την καρδιά μου υψώνω μία φωνή δικαιοσύνης, αγάπης και βοήθειας όλων των λαών για να επιλυθεί το θέμα της ευλογημένης νήσου της Κύπρου», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Θεόδωρος, «διότι το θέλει ο Θεός και διότι είναι ένα δίκαιο αίτημα». 17-01-2011 09:31:00
Κατά έναν περίεργο τρόπο οι τρείς θάνατοι (Μακαρίου, Κρανιδιώτη, Πατριάρχη Πέτρου Ζ! ) οι οποίοι ήταν και φίλοι και Ελληνοκύπριοι, και της μονής βατοπεδίου δια του ηγουμένου της Εφραίμ ο οποίος και αυτός είναι Ελληνοκύπριος, συνδέονται στενά και δημιουργούν την πεποίθηση ότι ο αγώνας του Ελληνισμού για την μαρτυρική Κύπρο δέν είναι εύκολος, δεν είναι στρωμένος με άνθη, έχει θύματα.
Ο Ελληνισμός και η ορθοδοξία δέχονται οργανωμένα και μεθοδικά “επίθεση” απο συμφέροντα οικονομικά, κυρίως όμως γεοπολιτικά.
Ο Ελληνισμός ιστορικά ανέδειξε τον Λεωνίδα και τους τριακοσίους (300), αλλά ανέδειξε και “εφιάλτες”.
Ο Ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει !!!
Λάζαρος Ελευθεριάδης aegeantimes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου