Οι ιερείς στην καθημερινή ζωή ήταν το ίδιο εγκρατείς όσο και οι χριστιανοί και χωρίς ιδιαίτερες προκαταλήψεις. Ο αιγυπτιακός λαός έτρεφε έναν υγιή σεβασμό προς στις θρησκευτικές του δοξασίες, που τις είχε κληρονομήσει από ανθρώπους, που οι ιδέες της πνευματικής τους αναγέννησης ήταν πολύ πιο προηγμένες από οποιουσδήποτε άλλους της εποχής εκείνης. Βέβαια, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην αφομοίωσαν απόλυτα τα όσα διδάχθηκαν ή ορισμένα πράγματα να τα υιοθέτησαν λανθασμένα. Όμως οι διδάσκαλοι οι οποίοι βρισκόντουσαν σ' ένα πολύ πιο υψηλό πνευματικό επίπεδο, θεωρούσαν ότι σε ολόκληρο το σύμπαν κατοικούσε ο Θεός, σ' ένα άπειρο αριθμό εκδηλώσεων, σε φυσική ή τελείως αφηρημένη μορφή. Τα εσωτερικά μυστήρια των Αιγυπτιακών λαών στην πραγματικότητα, δεν ήταν πολυθεϊστικά, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς. Μία θεότητα μπορεί να είχε πολλές μορφές έτσι εμφανιζόταν σαν γιοι και κόρες του Θεού και σαν υπεύθυνοι για την τύχη του πλανήτη. Η ιδέα μίας τριάδας τους γοήτευε αλλά μέσα στα πλαίσια της λογικής κι όχι της προκατάληψης, όπως συνέβαινε με τους χριστιανούς, έβλεπαν ότι ήταν λογικό να υπάρχει θεός και πνεύμα και με τη συγχώνευση αυτών των δύο να παράγεται μία τρίτη ενέργεια που εξατομικεύτηκε σαν κόρη ή γιος. Έτσι δεν ήταν τόσο η γάτα, το πουλί ή το φίδι που λατρεύονταν αλλά η αρχή που το καθένα από αυτά αντιπροσώπευε. Το ιερατείο πολύ καλά γνώριζε όλα αυτά, αλλά εύρισκε σκόπιμο, να αφήνει τους απλούς ανθρώπους να πιστεύουν στα διάφορα ζώα και φυτά, αφού έτσι τροφοδοτούνταν οι πνευματικές ανάγκες τους. Σε τελευταία ανάλυση οι άνθρωποι εύρισκαν μόνοι τον πνευματικό τους δρόμο, αυτόν που ο καθένας νόμιζε ότι τον αντιπροσώπευε.
Η κατανόηση της αληθινής φύσης της θρησκείας αυτής εκφράστηκε και αναπτύχθηκε από νεότερους μελετητές. Μέσα από τους μύθους και τους θρύλους ίσως υπάρχουν αρκετές αποδείξεις που να υποστηρίζουν τη θεωρία ότι η Ίσις και η οικογένειά της ήταν αληθινά πρόσωπα, ίσως στην εποχή της Ατλαντίδος ή από κάποιον άλλο προηγμένο πολιτισμό ή ακόμα να προήρχοντο από κάποιο άλλο, μακρινό αστρικό σύστημα.
Επίσης, εξ ίσου άξια ενδιαφέροντος είναι η άποψη ότι η Ίσις και η οικογένειά της μπορεί να αντιπροσώπευαν μία συμβολή ενός κοσμικού γεγονότος, ίσως την μετατόπιση του άξονα της Γης, ίσως μια αλλαγή της θέσης της Σελήνης ή άλλων αστρονομικών γεγονότων που τους έγιναν γνωστά από μία τεχνολογικά προηγμένη φυλή. Με τα σημερινά δεδομένα και σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις, στον τομέα της κβαντομηχανικής όλα αυτά που προαναφέραμε είναι πολύ πιθανά να έχουν συμβεί γιατί δεν στερούνται επιστημονικής βάσης. Είναι πλέον γνωστό ότι υποατομικά σωματίδια μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία το ένα με το άλλο, από μεγάλες αποστάσεις του εξωδιαστήματος. Γιατί λοιπόν τα ανθρώπινα πνεύματα να μην μπορούν να κάνουν το ίδιο. Έτσι από την άποψη της μαγείας, το αιγυπτιακό σύστημα αναφέρεται σε μία αυστηρά καθορισμένη εφαρμογή στις σχέσεις των θεοτήτων. Η μαγεία απαιτεί την παραδοχή της ύπαρξης δυνάμεων, πέρα απ’ αυτές που είναι ορατές και απτές στην καθημερινή ζωή. Όποιος δεν πιστεύει σε κάτι τέτοιο είναι καλύτερα να αποφύγει κάθε ενεργό ανάμειξη με τη μαγεία.
Άλλωστε, το αν πιστεύει ή όχι κάποιος αυτό δεν διαφοροποιεί τη φύση και την ένταση μιας δύναμης ή ενός ενεργειακού πεδίου. Για παράδειγμα, οι Ελισαβετιανοί δεν πίστευαν στον ηλεκτρισμό, αλλά ο ηλεκτρισμός υπήρχε. Στην αρχή του αιώνα μας οι επιστήμονες θα απέρριπταν θεωρίες αναφορικά με την ατομική ενέργεια, αλλά η ατομική ενέργεια υπήρχε. Η φύση του χρόνου στο διάστημα βρίσκεται ακόμα υπό αμφισβήτηση όμως οι αποκρυφιστές γνωρίζουν πολύ καλά, τα περί χρόνου και πως τελικά ένα καινούργιο τεχνολογικό σύστημα θα αποδείξει, ξεπερνώντας το φράγμα του χρόνου, τόσο εύκολα, όπως ταξιδεύουμε σήμερα με ένα αεροπλάνο από τη μία άκρη της Γης στην άλλη. Όλα αυτά, φαίνεται πως κάποιοι άνθρωποι τα διδάξαν στους πρώτους Αιγυπτίους. Αλλά και εμείς πλησιάζουμε στη συμπλήρωση του κύκλου αυτών των γνώσεων, με τον τρόπο του συνδυασμού της επιστημονικής λογικής και της πνευματικής κατανόησης.
Τα μαγικά αξιώματα είναι τα ίδια, από άκρου εις άκρον της Γης. Μόνο τα ονόματα αλλάζουν μέσα στους αιώνες. Για να αντιμετωπίσομε με επιτυχία, τη θύελλα της θρησκευτικής σύγχυσης και της αβεβαιότητας που σίγουρα θα δημιουργηθεί από την επερχόμενη επιστημονική αναγέννηση πρέπει να προετοιμαστούμε πνευματικά, επανεξετάζοντας τις βαθύτερες όψεις του σύμπαντος κάτω από το φως της γνώσης και να πιστέψομε ότι δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επιστήμη και στον αποκρυφισμό. Στην πραγματικότητα είναι δύο παράλληλοι δρόμοι. Όταν η επιστήμη θα έχει καθορίσει μία παραδεκτή σειρά όρων αναφοράς στη σύγχρονη τεχνολογία, δεν θα είναι τίποτα άλλο από ότι στο παρελθόν είχε ονομασθεί "μαγεία" ή δεισιδαιμονία.
Αποκρυφισμό εννοούσαν τα τέσσερα στοιχεία σαν υπερασπιστές ενάντια στις παραβιάσεις των τάφων. Στο μεσαίο βασίλειο όμως ο αποκρυφισμός των στοιχείων παράκμασε, πιθανόν γιατί οι ιερείς του ΑΜΕΝ δεν μπορούσαν να τον κατανοήσουν. Οι σαλαμάνδρες που έχουν σχέση με το στοιχείο της φωτιάς, ήταν ευνοούμενες των Αιγυπτίων ιερέων στη φύλαξη των τάφων. Γεγονός που εξηγεί γιατί τόσοι τυμβωρύχοι των Αιγυπτιακών χώρων βρήκαν ένα τέλος από φωτιά ή κάποιο βίαιο θάνατο.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι σαλαμάνδρες δεν είναι δολοφόνοι. Ήταν προγραμματισμένοι φύλακες και σαν σύμβολο της φωτιάς, υποδήλωναν ότι η ενέργεια αυτή θα μεταβιβαζόταν σε όποιον θα τολμούσε να παραβιάσει το χώρο.
Έτσι, αυτό που προκαλούσε τελικά, το θάνατο ήταν η πνευματική αποδιοργάνωση του ατόμου. Έτσι που να οδηγείται σε μέρη που υπήρχε φωτιά ή να κάνει βίαια πράγματα που στη γλώσσα του αποκρυφισμού σημαίνει απλά ότι η σαλαμάνδρα που είχε εγκλωβιστεί στο σώμα που παραβιάσθηκε προσπαθούσε να επιστρέψει στο χώρο της. Ο σοφός μάγος που έχει καταφύγει στη χάρη ενός στοιχείου θα πρέπει πάντοτε να το προτρέπει με οδηγίες να επιστρέψει όταν θα έχει επιτελέσει πια το καθήκον του έτσι που να μην παγιδευτεί σε καμία χρονική διάσταση. Στοιχεία που καλούνται κατά τη διάρκεια απόκρυφων εργασιών θα πρέπει μετά να εξανεμισθούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, με τα οποία συσχετίζονται. Δηλαδή, η φωτιά στο νότο, η γη στο βορρά, ο αέρας στην ανατολή και το νερό στη δύση.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διδάχθηκαν, από ένα λαό που ήταν αυστηρά γαλουχημένος στην ηθική ενός παγκοσμίου αποκρυφισμού. Ένα σύστημα μαγείας που ήταν μοναδικό στο είδος του. Ένα σύστημα που η δύναμή του μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικά μόνο μέσα από το χειρισμό ορισμένων βασικών νόμων και όχι με τη γήινη πίστη.
Οι Αιγύπτιοι Ιερείς της Μέσης Βασιλείας δούλευαν ένα διαφορετικό σύστημα μαγείας από αυτό των προηγούμενων χρόνων. Όπως συμβαίνει αυτό με κάθε αναζήτηση της αλήθειας, που περιπλέκεται σε προσωρινές δυνάμεις, η ικανότητά τους να διαπραγματευθούν με τα πλέον εκλεπτυσμένα πνευματικά πεδία είχε δυστυχώς πάρα πολύ ελαττωθεί. Πάρα πολλά έγιναν τα επόμενα χρόνια για να μπορέσουν να επανορθώσουν την κατάσταση αυτή. Πριν καταπιαστεί με οποιαδήποτε μαγική εξάσκηση ο Αιγύπτιος μαθητής, διδασκόταν τα "Μυστήρια", πολλά από τα οποία πέρασαν στους μεταγενέστερους προφορικά από στόμα σε στόμα σαν μυστική απόκρυφη διδασκαλία και παράδοση μέσα στους αιώνες.
Έτσι, ο κύκλος κλείνει σιγά-σιγά και ο συμβολισμός του φιδιού που τρώει την ουρά του γίνεται όλο και πιο φανερός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου