Γιατί κρύβουν τήν ἀλήθεια ἀπό τούς Ἕλληνες (καί ὄχι μόνο);

Τό θέμα εἶναι παλαιό ἀλλά γι΄ αὐτό ἔχει περισσότερο ἐνδιαφέρον!                                                                                                              Εἶναι γνωστό πλέον, ὅτι ἀκόμη καί οἱ πυραμίδες – γιά τίς ὁποῖες μαθαίναμε στήν Ἱστορία, ὅτι τίς ἔχτισαν οἱ ἀρχαῖοι Αἰγύπτιοι – οἱ πρῶτοι πού τίς ἐδημιούργησαν ἦσαν οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες. (εἶχαν ἄλλη χρησιμότητα, βεβαίως. Οἱ πρόγονοι μας δέν ἠσχολοῦντο τόσο πολύ μέ τούς νεκρούς). Ἔχουμε δημοσιεύσει καί σχετικό ἄρθρο. Δέν εἶναι, ὅμως, μόνον αὐτό: Ὁ Ἄρης Πουλιανός; Τί ἔγινε; Ὑπερέβη τά 80 καί «δέν θά μᾶς ἀπασχολήσει γιά πολύ, ἀκόμη;». Ξανακούστηκε κάτι γι΄ αὐτόν καί γιά τό σπήλαιον τῶν Πετραλώνων στήν Χαλκιδική; Τί συμβαίνει; Ἀναρωτηθήκατε, ποτέ; Γιατί μᾶς ἀποκρύπτουν τήν Ἱστορία μας; Ποῖος ἤ ποῖοι εὑρίσκονται πίσω ἀπό ὅλα αὐτά;

Τό παρακάτω ἄρθρο τό βρῆκα στό προφίλ ἕνός φίλου ἀπό τό facebook καί δέν ἄντεξα στόν πειρασμό:

Η «μούμια» του Αγαμέμνονα. Γιατί μας κρύβουν την αλήθεια;

Η έκπληξη ήταν τεράστια, όταν σηκώνοντας την γνωστή πλέον χρυσή προσωπίδα ανακάλυψαν ότι ο νεκρός ήταν ταριχευμένος δηλ. ήταν «μούμια». Αξίζει δε τον κόπο να παραθέσουμε το απόσπασμα, όπου ο ίδιος ο Σλήμαν αφηγείται το περιστατικό ανεύρεσης του νεκρού: 

«Το στρογγυλό πρόσωπο με όλη του την σάρκα είχε διατηρηθεί θαυμάσια κάτω από την βαρειά χρυσή προσωπίδα. Δεν υπήρχε ούτε ίχνος από τα μαλλιά, αλλά τα δύο μάτια διακρίνονταν τέλεια, όπως και το στόμα, το οποίο λόγω του τεραστίου βάρους που είχε δεχθεί, ήταν διάπλατα ανοιχτό, αποκαλύπτοντας 32 όμορφα δόντια. Όλοι οι γιατροί που ήλθαν να δουν τον νεκρό συμπέρανα από τα δόντια ότι ο άνδρας αυτός πρέπει να είχε πεθάνει στην νεαρή ηλικία των 35 ετών. Η μύτη είχε τελείως εξαφανισθεί». Με σχόλιο του αργότερα σε ανακοίωσή του στον ελληνικό τύπο δηλώνει: «… ο νεκρός ανταποκρίνεται πλήρως στην εικόνα που εδώ και πολύ καιρό είχε πλάσει η φαντασία μου για τον πανίσχυρο Αγαμέμνονα». Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα, ο κόσμος ενθουσιάζεται, «βρέθηκε ο νεκρός Αγαμέμνονας, ο θρυλικός βασιλιάς των Μυκηνών». Ένα κύμα ενθουσιασμού σαρώνει την Ελλάδα μπροστά στην τρομακτική ανακάλυψη, αλλά πολύ γρήγορα και ολόκληρο τον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν στις Μυκήνες για να δουν το θαύμα…ο Σλήμαν τηλεγραφεί στο Ναύπλιο ζητώντας ένα ζωγράφο [σημ: αγνώστων στοιχείων], για να γίνει πρώτα μια ελαιογραφία…και το πρότυπο της ξυλογραφίας που δημοσιεύθηκε στο λεύκωμα των Μυκηνών του Σλήμαν. 

…Γιατί ποτέ εμείς δεν μάθαμε για την «μούμια» του Αγαμέμνονα;… 

….στο όνομα του εθνικού συμφέροντος και του ιδίου προσδιορισμού που φέρει και το εν λόγω Μουσείο [Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών], να έλθει επιτέλους στο φως και να εκτεθεί η σορός του Μυκηναίου Άνακτα. Γιατί, ακόμα και αν δεν είναι ο Αγαμέμνονας, όπως ίσως λανθασμένα η ρομαντική φύση του Σλήμαν να τον ταύτισε, δεν παύει να είναι ο νεκρός, και μάλιστα ταριχευμένος, ενός μεγάλου προγόνου από τα βάθη της ιστορικής μας παραδόσεως, αφού το μέρος που ετάφη εθεωρήθη διπλά ιερό… 

… και μετά από αυτή την δημοσίευση θα πρέπει να είναι πλέον πανελλήνια και παγκόσμια απαίτηση, εθνική προσταγή: Φέρτε στο Ελληνικό Φως του Ιερούς Νεκρούς των Ελλήνων, μην μας στερείτε επί τέλους την ιστορία μας!…η προστασία των αρχαιολογικών μας μνημείων και θησαυρών δεν μπορεί να επιβληθεί μόνο με νομικές διαδικασίες και φανταχτερούς τίτλους, τις περισσότερες φορές για το «θεαθῆναι», ούτε με νομικίστικους διαχωρισμούς των Ελλήνων πολιτών, αλλά θέλει λαϊκή συμμετοχή και βαθειά συνείδηση της ανάγκης προστασίας της κληρονομιάς που οι προπάτορές μας μας παρέδωσαν. Πόσο μάλλον θέλει αναγνώριση αυτών των ιδίων, όταν η μοίρα μας παίζει τέτοια παιχνίδια και παραδίδει τα σώματά τους στα χέρια μας μετά από 3500 τουλάχιστον χρόνια. Ας λατρεύσουμε λοιπόν τους νεκρούς μας και ας τους αποδώσουμε τις τιμές που τους αρμόζουν. Και θα το τονίσουμε κλείνοντας για άλλη μια φορά, για να γίνει ακόμη καλλίτερα κατανοητό: ας καταλάβουν καλά κάποιοι, προτού να είναι αργά γι’ αυτούς, ότι ο πολιτισμός μας και η εθνική μας κληρονομιά δεν είναι κτήμα κανενός, δεν υπάρχει αποκλειστικότητα κανενός πατρώνα -εξουσιαστή πάνω του, δεν είναι κτήμα κανενός «αρμοδίου» δικτατορίσκου. (τσεκουράτοι) 

Ὁ πολιτισμός τῶν ἀρχαίων προγόνων μας εἶναι ἡ κληρονομιά πού ἄφησαν στίς ἑπόμενες γενεές. Ὅπως ἀφήνει κάποιος παπποῦς στά ἐγγόνια του.  Ὡς ἐκ τούτου, δέν ἀνήκει σέ κανέναν ἄλλον ἐκτός ἀπό τούς Ἕλληνες. Εἶναι χρέος μας νά τήν διαφυλάττουμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ καί νά τήν παραδώσουμε κι ἐμεῖς μέ τήν σειρά μας, μαζί μέ τήν δική μας κληρονομιά, βεβαίως, στά δικά μας παιδιά καί νά τήν διαδώσουμε, ὡς Ἑλληνική, σέ ὅλη τήν οἰκουμένη.  Κυρίως, τώρα, πού ὁ Ἑλληνισμός βάλλεται, πανταχόθεν. Γιατί ἄραγε; 

Ἡ ἀλήθεια εἶναι πιό δυνατή ἀπό τό ψέμμα!