Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Ἡ πρώην καὶ ἡ νῦν χούντα!

Τέτοια γέλια εἶχα πάρα πολὺ καιρό νὰ κάνω. Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Πεταλωτὴς ἀποτροπιάστηκε μὲ τὰ γεγονότα στὸ τουρκικὸ νεκροταφεῖο. (Ὤπα Πεταλωτή… Μὴν ἀποτροπιάζεσαι τόσο…
Ἀποτροπιάστηκε τότε, ἀποτροπιάζεται καὶ τώρα!!! Γιατί; Διότι ὁ Ἀμβρόσιος ἐζήτησε ἄδεια πρὸ κειμένου νὰ ἐπισκεφθῇ τὸν Ντερτιλῆ. 

Πεταλωτής: Απίστευτη και προσβλητική η επιστολή Αμβρόσιου
Tην έντονη αντίδραση του υφυπουργού Δικαιοσύνης Γ. Πεταλωτή προκάλεσε η επιστολή του μητροπολίτη Αμβρόσιου, με την οποία ζητά άδεια να επισκεφθεί τον πραξικοπηματία Νικ. Ντερτιλή στον Κορυδαλλό

Στην επιστολή του ο μητροπολίτης Αμβρόσιος,  ζητά άδεια να επισκεφθεί τον πραξικοπηματία Νικ. Ντερτιλή στον Κορυδαλλό ενώ περιλαμβάνονται και χαρακτηρισμοί ότι είναι “ πολιτικός κρατούμενος”, ότι είναι “ πρότυπο ζωής”, ότι είναι “ γενναίος Έλληνας αδερφός” κ.α.
Ο Γ. Πεταλωτής, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, ανέφερε ότι υπάρχουν δυο επιστολές του μητροπολίτη και σημείωσε ότι αν και είναι δικαίωμα κάθε ιεράρχη να επισκέπτεται ένα κρατούμενο, “ πραγματικά είναι πρόκληση να απευθύνεται ένα έγγραφο από έναν ιεράρχη, προς ένα υπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία έχει υποφέρει από τη χούντα και από όλες τις συνέπειες της δικτατορίας, για έναν πρωταίτιο της Χούντας, τον κ. Ντερτιλή, με τέτοιους χαρακτηρισμούς. Νομίζω, ότι είναι πραγματικά απίστευτο, τουλάχιστον και είναι και προσβλητικό για τον αναγνώστη υπουργό”.
Ο υφυπουργός σημείωσε ότι η αίτηση δεν έχει απορριφθεί και πέραν της εγκρίσεως από το κατάστημα κράτησης, θα πρέπει να απαντηθεί η επιστολή του μητροπολίτη από τον υπουργό και να δώσει και το υπουργείο την έγκριση. (news247)

Δικαίωμα τοῦ κάθε Ἀμβροσίου νὰ θέλῃ νὰ ἐπισκεφθῇ τὸν ὁποιονδήποτε! Κατανοητόν; Δὲν κατάλαβα; Ἀπὸ πότε τὰ προσωπικὰ γοῦστα τοῦ κάθε πολίτου γίνονται ἀντικείμενον χλεύης τοῦ κάθε Πεταλωτοῦ; Διότι πέραν ὅλων τῶν ἄλλων, ὁ Ἀμβρόσιος παραμένει πολίτης. Αὐτὸ τὸ κατανοεῖ ὁ Πεταλωτής, ἢ χρειάζεται ἐπεξηγήσεις; 
Ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριά, δὲν κατάλαβα ἐπίσης καλῶς κάτι. Συζητᾶμε γιὰ τὴν χούντα τῶν Συνταγματαρχῶν καὶ δὲν συζητᾶμε γιὰ τὴν χούντα τῶν μΠΑτΣΟΚων; Τοὐλάχιστον ἡ χούντα τῶν Συνταγματαρχῶν κατέλαβε ἀναίμακτα τὴν ἐξουσία. Κι ἔφυγε ἀναίμακτα, παραδίδοντας τὴν σκυτάλη στὸν Ἰωαννίδη ποὺ ξεπούλησε τὴν Κύπρο. 
Ἐτούτη ἡ χούντα τῶν μΠΑτΣΟΚων ποὺ ἔφθασε δολίως, χρησιμοποιῶντας κάθε ἀνήθικον μέσον, κάθε ψεῦδος καὶ κάθε παραπληροφόρησιν, κάθε προπαγάνδα καὶ κάθε μέσον καταστολῆς, ποῦ τοποθετεῖται; Στὴν σφαίρα τοῦ νομίμου; Σοβαρά; Μὲ ποιόν νόμιμον τρόπο παρεπλάνησαν τόσα ἑκατομμύρια ψηφοφόρων; Μὲ ποιάν νόμιμη ὁδό κατεπάτησαν τόσα συνταγματικῶς κατοχυρωμένα δικαιώματα; Μὲ ποιάν δικαστικὴ ἀπόφασι ἀκύρωσαν τόσα ἐργασιακὰ κεκτημένα; Μὲ ποιάν ἠθικὴ στάσι δικαίωσαν κάθε ἄδικο;
Ὁ Πεταλωτὴς ἀποτροπιάζεται γιὰ νὰ διασκεδάζουμε ἐμεῖς! Διότι κάθε του ἀποτροπιασμὸς εἶναι μία ἀκόμη ὑπογραφὴ στὴν ἀκύρωσι τῆς λεγομένης (κατ’  εὐφημισμόν) «δημοκρατίας» τους. Μίας «δημοκρατίας» ποὺ μοναδικὸ στόχο ἔχει τὴν διαιώνισι τοῦ ἀδίκου καὶ τοῦ ἀνόμου. Μίας χούντας πραγματικῆς κι ὄχι κατ’ ὄνομα. 
Διότι, κάποιος πρέπει νὰ πῇ στὸν Πεταλωτή, πὼς στὴν διάρκεια τῆς ἑπταετίας, οὐδεῖς ἐξ ὅσων τηρούσαν τοὺς νόμους ἐδιώκετο. Οὐδεῖς ἐξ ὅσων εἶχαν ἀντιρρήσεις μὲ τὸ τότε καθεστῶς, ὑπέστῃ τὴν οἰανδήποτε ταλαιπωρία. Οὐδεῖς ἐξ ὅσων διαβιοῦσαν ἐντὸς ὁρίων ταλαιπωρήθη. 
Οἱ μόνοι ποὺ πράγματι εἶχαν προβλήματα ἦταν κάτι τύποι ποὺ ἔβαζαν βόμβες, ποὺ δημιουργοῦσαν προβλήματα κοινωνικά καὶ ποὺ πολεμοῦσαν τὸ καθεστῶς. Διώχθηκαν, φυλακίστηκαν, τιμωρήθηκαν. Ἀνήθικον; Φυσικά! Ἀλλὰ δὲν μεταφέρεται ἡ ταλαιπωρία τῶν ἐλαχίστων στὰ συνολικὰ κοινωνικὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς. (Διευκρίνησις: ἀνήθικον θεωρῶ τὸ γεγονὸς τῶν βασανιστηρίων. Ὄχι τὶς διώξεις! Δὲν νομιμοποιεῖται κάποιος ποὺ βάζει βόμβες, ὅσο δίκαιον κι ἐὰν ἔχῃ! Ἡ πολιτικὴ ἀντίδρασις, διαφωνία, ἀντίλογος ὀφείλουν νὰ παραμένουν στὰ ἐπίπεδα τοῦ διαλόγου! Ὅταν τὰ παρακάμπτουν, κάνοντας χρήσι βίας, ἀπὸ κάθε πλευρά, εἶναι ἀνήθικον.)
Ἤμουν πολὺ  μικρὸ παιδάκι τότε. Ὁ πατέρας μου ἦταν ἕνας πολὺ «ζωηρὸς» τύπος. Δὲν ἀνακατεύθηκε ποτὲ μὲ τὰ κοινωνικὰ δρώμενα. Εἶχε πολιτικὴ ἄποψι, συνδιαλεγόταν, μάλωνε κάποιες φορές, διαφωνοῦσε μὲ τὸ καθεστῶς ἀλλὰ ποτὲ δὲν ὑπέστη διώξεις, διότι ἀπλούστατα ὁ λόγος του (ὅπως καὶ τόσων ἄλλων) δὲν ἦταν αἰτία ἀνατροπῆς. Τὸ αὐτὸ μὲ δεκάδες ἄλλων γνωστοὺς, συγγενεῖς καὶ φίλους. Οὐδεῖς ἀπὸ ὅσους γνωρίζαμε ὑπέστη κάποιαν ταλαιπωρία. 
Μεγαλώνοντας ἔμαθα ἄλλα. Τὰ δέχομαι καὶ τὰ ἀναγνωρίζω. Φυσικὰ καὶ δὲν ἀθωώνω κάποιον. Δὲν ἀθωώνεις σὲ τέτοιες καταστάσεις. Ὅμως δὲν γίνεται νὰ θεωρήσω ἄπαντες ἐνόχους ἢ ἄπαντες θύματα. Οἱ κοινωνικοὶ ἱστοὶ «ἐργάζονταν» θαυμάσια, τὰ οἰκονομικὰ δεδομένα ἦταν ἄριστα καὶ  ἡ ἀνάπτυξις πρωτοφανής. Ὁ πληθυσμὸς διαβιοῦσε ἀσφαλῶς, κάτι ποὺ φυσικὰ σήμερα δὲν συζητᾶμε. Ἐργασία εἶχαν ὅσοι ἤθελαν νὰ ἐργαστοῦν. Τὰ σπίτια δὲν κλειδώνονταν καὶ οἱ κλέφτες εἶχαν μεταναστεύσει. Τὰ αὐθαίρετα δὲν φύονταν ὡς μανιτάρια καὶ ὁ καθεῖς μεριμνοῦσε γιὰ τὰ ἀπαραίτητα. Ἀλήθεια, σὲ τί ἀκριβῶς ὁμοιάζει τὸ σημερινὸ καθεστῶς μὲ τὸ τότε;
Στὸ ὅ,τι διοικοῦσαν Συνταγματᾶρχες, κι ὄχι κουδουνίστρες,  σίγουρα διαφέρει. Οἱ Συνταγματᾶρχες, διέθεταν στρατιωτικὴ πειθαρχία καὶ τὴν ἐπέβαλλαν. Οἱ σημερινὲς κουδουνίστρες διακρίνονται γιὰ τὴν ἀναισθησία, τὴν ἀνοησία, τὴν φιλοχρηματία, τὴν ἀπειθαρχία, τὴν ἀναισθησία καὶ τὴν ἀφερεγγυότητα. Οἱ Συνταγματᾶρχες ἐπέφεραν δομὴ στρατῶνος στὸν κρατικὸ μηχανισμό. Αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὰ πάντα νὰ δουλεύουν μὲ ἱεραρχίες κι ὄχι μὲ ῥουσφέτια, γλειψίματα καὶ κουμπαριές. Ἐπίσης οἱ Συνταγματᾶρχες ἀναδόμησανκουδουνίστρες τὴν ἀποδόμησαν. 37 χρόνια καταστρέφουν. Ἄλλο τίποτα ὄρθιο δὲν ἄφησαν, πέραν τῶν ἑαυτῶν τους, οἱ ὁποῖοι στέκονται ὄρθιοι, διότι πατοῦν ἐπὶ τῶν δικῶν μας πτωμάτων. Μήπως διαφωνεῖτε; 
Τέλος, οἱ Συνταγματᾶρχες εἶχαν μίαν ἀγνότητα κι ἕναν πατριωτισμὸ ποὺ πολὺ ἐπόνεσε κάθε «νεοταξίτη»! Ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν ἐμφύλιο, κύριος στόχος κάποιων ἦταν (καὶ παραμένει) ἡ διάλυσις τοῦ ἐθνικοῦ κορμοῦ. Τὸ ΚΚΕ τότε μὲ νύχια καὶ δόντια πάσχιζε νὰ ἀποκόψῃ ἐδάφη ποὺ ἀπεκτήθησαν μὲ ποταμούς αἵματος, πρὸ κειμένου νὰ δημιουργήσῃ ἕνα νέο κράτος κομμουνιστικῆς νοοτροπίας στὰ Βαλκάνια. Διάφοροι ἡγέτες του, ὅπως ὁ Ζαχαριάδης, (ἀκόμη δὲν ἔχει μετανοήσει ἡ ἡγεσία του γιὰ τὰ πεπραγμένα τοῦ κόμματος. Μήπως ἀκόμη εὐελπιστοῦν στὴν ἀπόσχισι ἐδαφῶν;) ἔπραξαν τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀπόσχισι ἐδαφῶν. Νικήθηκαν στὸν ἐμφύλιο καὶ λύσσαξαν. Ἀκόμη πληρώνουμε τὴν τότε λύσσα τους. 
Κατάλοιπα αὐτῆς τῆς ἐμφυλίου συρράξεως, μεταμορφωμένα καὶ «ἀναδομημένα» (μεταλλαγμένα, κατὰ τὴν μόδα τῆς ἐποχῆς) παρεισέφρησαν σὲ κάθε κομματικὸ μηχανισμὸ κι ἅλωσαν ἐκ τῶν ἔσω κάθε ἀρχή. Καὶ ἰδοῦ τὸ ἀποτέλεσμα. Στὸ πρόσωπο κάθε Πεταλωτοῦ διακρίνουμε τὰ κατάλοιπα ἐκείνου τοῦ ἀσβέστου μίσους. Διότι ἕνας ἔντιμος πολιτικός εἶναι δίκαιος.
Πρῶτον ἀναγνωρίζει σὲ κάθε πολίτη τὸ δικαίωμα τοῦ ἐλευθέρως διατίθεσθαι!
Δεύτερον δὲν προσβάλλει μὲ κάθε εὐκαιρία τὴν ἄλλην ὀπτική, ἀλλὰ τὴν σέβεται καὶ τὴν ὑπερασπίζεται. Αὐτὸ εἶναι ἔργον ὑπουργοῦ ποὺ θέλει νὰ λέγεται ὑπουργὸς κι ὄχι κουδουνίστρα.
Τρίτον, κάνει τὴν δουλειὰ γιὰ τὴν ὁποίαν πληρώνεται δίχως διακρίσεις.  Δὲν γίνεται νὰ θαυμάζῃ τὸν κάθε τουρκόσπορο (ποὺ τοῦ πουλάει κουκιά-ψηφαλάκια) καὶ νὰ κλωτσάῃ κάθε Ἕλληνα…. Δὲν ταιριάζει στὴν θέσι του… Κι ἐὰν δὲν ταιριάζῃ στὴν θέσι ποὺ κατέχει,  καλλίτερα εἶναι νὰ παραιτηθῇ… Κι ὄχι νὰ ἐξακολουθῇ τὶς γελοιότητες…
Γιὰ νὰ δοῦμε ὅμως καὶ τὴν ἄλλην πλευρά. 
Τὸ 1910 ὁ Βενιζέλος διέλυσε τὴν βουλὴ ποὺ εἶχε ἐκλεγεῖ, διότι δὲν μποροῦσε νὰ στήσῃ κυβέρνησι. Κι αὐτὸ ὀφειλόταν στὸ ὅ,τι δὲν ὑπῆρχε πειθαρχία. ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ κι ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΣ!!!! Λέξεις ἄγνωστες στὰ κουδουνισμένα. Αὐτὰ πειθαρχοῦν μόνον στὸν ἀρχηγό ὅταν πρόκειται νὰ ψηφίσουν ξεπουλητήρια. (Γιὰ λόγους ποὺ ἔχουμε ἤδη ἀναλύσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιον ἀρκετὲς φορές.) 
Κάποτε ὁ Δημητρακόπουλος, ἔγκριτος νομικὸς τῆς ἐποχῆς καὶ ὑπουργὸς δικαιοσύνης τοῦ Βενιζέλου, παρῃτήθη διότι διεφώνησε μὲ τὸν Βενιζέλο. Ἔφυγε! Ἄνοιξε τὴν πόρτα καὶ βγῆκε. Γιατί; Γιὰ λόγους ἠθικοῦ καὶ δικαίου ποὺ ἀφοροῦσαν στοὺς Κρητικοὺς βουλευτές. Ἀλήθεια, εἴδατε κάτι τέτοιο ἐσεῖς σήμερα; Ἔρχεται τὸ ΣτΕ καὶ κρίνει ὡς ἂντισυνταγματικὲς τόσες καὶ τόσες τους νομολογίες. Κι ἀντὶ νὰ παραιτηθῇ ὁ κάθε κουδουνισμένος ὑπουργός, ἀλλάζει τὸ Σύνταγμα! Ἀκόμη  λοιπὸν συζητᾶμε γιὰ δημοκρατία καὶ γιὰ ἀποτροπιασμούς;
Ὅλα ἐκεῖνα τὰ καλόπαιδα ποὺ «τυχαίως» εὑρέθησαν ἐντὸς τοῦ Πολυτεχνείου (ἐντὸς τοῦ ὁποίου νεκρὸς δὲν ὑπῆρξε ΠΟΤΕ) σήμερα ἔχουν καταλάβει κάθε νευραλγικὴ θέσι τοῦ τόπου. Τί ἐξαργυρώσεις ἦταν αὐτές; Καὶ γιατί ἀκόμη πληρώνουμε γραμμάτια;  Τί τοὺς χρωστᾶμε;  Ἢ μήπως δὲν τοὺς χρωστᾶμε ἐμεῖς; Ἢ ἀκόμη χειρότερα, δὲν χρωστοῦν τίποτα οἱ χουντικοί; 
Γνωρίζατε πὼς ὁ «ἐθνάρχης», πρὸ κειμένου νὰ ἀπαλλαγῇ διὰ παντὸς ἀπὸ τὸν Παπαδόπουλο (ναὶ καλέ, τόν ἔτρεμε!!!) νομοθέτησε μὲ τέτοιον τρόπο ὡςτε νὰ καταργήσῃ τὴν …νομοθεσία; Δῆλα δή; Οἱ  ἀξιόποινες πράξεις χαρακτηρίζονται ὡς ἀξιόποινες μὲ νομοθεσία ποὺ ὑφίσταται. Ὑπάρχει νόμος ποὺ χαρακτηρίζει τὴν κλοπὴ ὡς ἀδίκημα, γιὰ νὰ καταδικαστῇ ὁ κλέφτης. Ὑπάρχει νόμος ποὺ χαρακτηρίζει τὸν φόνο ὡς ἀδίκημα γιὰ νὰ καταδικαστῇ ὁ φονιάς. Ὑπάρχει νόμος ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ψευδομαρτυρία ὡς ἀδίκημα, γιὰ νὰ καταδικαστῇ ὁ ψευδομάρτυρας. Οἱ πρωτεργᾶτες τῶν Συνταγματαρχῶν μὲ τί νόμους ἐδικάσθησαν καὶ κατεδικάσθησαν;
Νὰ σᾶς πῶ ἐγώ; Μὲ μή προϋπάρχοντες! Ναὶ καλέ! Τί «ἐθνάρχης» θὰ ἦταν ὁ «ἐθνάρχης» ἐὰν δὲν τὰ μαγείρευε τόσο ἄριστα; Μὲ μίαν Κύπρο ποὺ «ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ» πιστεύετε πὼς δὲν θὰ μποροῦσε, (ὡς οἱ σύγχρονοι «μέγιστοι» συνταγματολόγοι Πάκης καὶ Βαγγελάκης) νὰ «ἀναδομήσῃ» κατὰ πῶς τὸν ἐβόλευε τὸν κάθε νόμο; 
Ἔφτιαξε λοιπὸν τέτοια νομοθεσία ποὺ εἶχε …ἀναδρομική ἰσχύ! Θαῦμα; Θαῦμα; Φυσικά! «Ἐθναρχικὸ» θαῦμα! (Ὅπως καὶ τὰ τῆς Κύπρου ξεπουλήματα! Ἀλήθεια, γιατί ὁ φάκελος παραμένει κλειστός; Τί στὰ κομμάτια κρύβει;) Καὶ ξαφνικά, κάτι ποὺ ἔως τότε ἦταν φυσικότατον (γιὰ μετρῆστε πόσες χοῦντες εἴχαμε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰῶνος!!!) ἐκρίθῃ ΠΑΡΑΝΟΜΟΝ!!!! «Ἐθναρχικόν» θαῦμα!!!! 
Ξεκίνησε λοιπὸν ὁ Πεταλωτής νὰ πῇ κάτι; Γιὰ ποιόν; Γιὰ τὸν Ἀμβρόσιο;  Ἀλήθεια; Μὴν δίδετε σημασία. Ὅσα καὶ νὰ πῆ ἀγνοοῦνται! Διότι ὁ λόγος του (λέμε τώρα) ἔχει ἀξία ….ἀναξία! 
Φιλονόη
Υ.Γ. Δὲν συμφωνῶ μὲ κανενὸς εἴδους καθεστῶς. Τὰ θεωρῶ ὅλα ὑπάνθρωπα. Ἀλλὰ ὄχι νὰ μᾶς βγαίνῃ ὁ Πεταλωτὴς ὡς ἀποκαταστάτης καὶ προασπιστὴς τοῦ δικαίου… Προσβάλλει τὴν νοημοσύνη μας… Κι εὐτυχῶς διαθέτουμε ἀκόμη τὴν στοιχειώδη νοημοσύνη. Οὔτε καὶ μὲ τὸν Ἀμβρόσιο συμφωνῶ. Ἤθελε νὰ ἐπισκεφθῇ τὸν ὁποιονδήποτε; Δικαστικὲς ἀρχὲς δὲν ὑπάρχουν; Ποῦ κολλᾶ ὁ Πεταλωτής; Κουβέντα νὰ γίνεται ἢ δουλειὰ δὲν ἔχει ὁ διάολος, τὰ κέρατά του ξύνει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου