Τὰ «φιλάνθρωπα» ἀμερικανάκια!

Ἐχθὲς τὸ μεσημέρι ὁ φίλος Ἰωάννης μοῦ ἔστειλε ἕνα μήνυμα κάπως …περίεργο!

Δὲν εἶχε νὰ κάνῃ μὲ τὰ «δικά μας» ἀλλὰ μὲ τὰ τεκταινόμενα στὴν Λιβύη καὶ τὶς ἀμερικανικὲς δράσεις. Τακτικὲς ποὺ σὲ ἐμᾶς τοὺς πολλοὺς φαντάζουν ἀδιανόητες, ἀλλὰ κάποιοι στὸν πλανήτη τὶς ἔχουν γιὰ ψωμοτύρι. 

Θὰ σᾶς μεταφέρω ἀπὸ τὴν αὐτόματη μετάφρασι τὸ κείμενον (μαζὶ μὲ τὸ πρωτότυπο) διότι ἀξίζει τὸν κόπο νὰ γνωρίζουμε τὶς μεγαλοφιλανθρωπίες τῶν ἀμερικανῶν. Πρέπει νὰ ξέρουμε κάθε παράμετρο ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ ἀντιμετωπισουμε. 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τη Δευτέρα 1 500 000 000 δολάρια (τὸ ὁποῖο) ανήκει στο κράτος της Λιβύης, αλλά την τελευταία στιγμή (ἡ)Νότια Αφρική, (τὸ σταμάτησε) με  τρόπο. Τα έγγραφα που προέρχονται από αυτό το επεισόδιο, και παρουσιάστηκαν από το Voltaire Network , αποκαλύπτουν ότι τα μέλη της CNT και του προσωπικού τους είναι οι άμεσοι υπάλληλοι μιας οντότητας στις ΗΠΑ.

Susan E. Rice, Μόνιμος Αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.

© UN Photo / Πάολο Filgueiras

Την Τρίτη 9 Αυγούστου 2011,  η Sana Khan, γραμματέας της επιτροπής κυρώσεων που συστάθηκε με το ψήφισμα 1970 του Συμβουλίου Ασφαλείας, διαβιβάζει στην Επιτροπή μια ανακοίνωση από τὴν Πρέσβη Σούζαν Ράις, Μόνιμη Αντιπρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών.
Στην επιστολή αυτή, εκ των οποίων το Δίκτυο Βολταίρος  έχει λάβει ένα αντίγραφο [downloadable έγγραφο στο τέλος αυτής της σελίδας], η Ουάσιγκτον ενημέρωσε την επιτροπή για την πρόθεσή της για την αποδέσμευση 1 500 000 000 δισ. δολάρια που ανήκουν στὶς Central Bank of Libya, Libyan Investment Authority,  Libyan Foreign Bank, Libya Africa Investment Portfolio και Libya National Oil Corporation.
Υποστηρίζοντας ότι η αποδέσμευση είναι νόμιμη, όταν τα κεφάλαια που προορίζονται για ανθρωπιστικούς ή πολιτικούς λόγους (άρθρο 19 του ψηφίσματος 1970 [ 1 ]), η Ουάσιγκτον δήλωσε ότι θα διαθέσει μονομερώς το ποσό αυτό ως εξής:
 500 000 000 δολάρια για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις της επιλογής της » για την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών αναγκών (σε εξέλιξη) και εκείνες που μπορούν να προβλεφθούν, σύμφωνα με την έκκληση των Ηνωμένων Εθνών (και προβλέψιμες τις ενημερωμένες εκδόσεις του ”?)
 500 000 000 δολάρια για να « επιχειρήσεις που εφοδιάζουν με καύσιμα και ζωτικής σημασίας ανθρωπιστικά αγαθά ”?
 500 000 000 δολάρια για την προσωρινή χρηματοδοτικό μηχανισμό (TFM) για “  τους μισθούς και τα έξοδα λειτουργίας της Λιβύης δημοσίων υπαλλήλων, οι επιδοτήσεις των τροφίμων, της ηλεκτρικής ενέργειας και άλλων ανθρωπιστικών αγορών . “  Από το ποσό αυτό, 100 000 000 δολάρια στη συνέχεια  θα τροφοδοτήσουν και θα διατεθούν για τις ανθρωπιστικές ανάγκες του Λιβυκού λαού στις περιοχές που δεν ελέγχονται από το εθνικό μεταβατικό συμβούλιο (CNT), τη στιγμή που θα έχουν δημιουργήσει “  ένα αξιόπιστο, διαφανές και αποτελεσματικό“ μηχανισμό για την παράδοση των κεφαλαίων.
 Με απλά λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενημέρωσαν την επιτροπή κυρώσεων την πρόθεσή τους να βοηθήσουν τον …εαυτό τους με $ 1,5 δισ., εκ των οποίων το ένα τρίτο θα διατεθεί για τις δικές τους υπηρεσίες ανθρωπιστικής βοήθειας (USAID …), ένα άλλο τρίτο θα πάει για τις δικές τους πολυεθνικές (Exxon, Halliburton, κλπ..), και το υπόλοιπο θα πρέπει να δοθεί στην TFM, ένα γραφείο Liem, που συμβαίνει να είναι ένα άτυπο όργανο που δημιουργήθηκε από την Ουάσιγκτον και εγκρίθηκε από την Ομάδα Επαφής για τη διαχείριση της  Λιβύης [ 2 ].
Η Ουάσιγκτον, είπε ότι αναμένεται να έχει τη σιωπηρή έγκριση της επιτροπής κυρώσεων εντός πέντε ημερών από την παραλαβή της επιστολής.
Δυστυχώς, η Λιβύη θα μπορούσε να έχει αντίρρηση σε αυτή την ληστεία, επειδή δεν εκπροσωπήθηκε στην εν λόγω επιτροπή. Πράγματι, ο πρώην πρέσβης απουσίαζε, και – κατά παράβαση της συμφωνίας για την έδρα – το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει εκδώσει βίζα για να τον νέο Πρέσβη της Λιβύης.
Η Ουάσιγκτον είχε ως  σκοπό να επωφεληθεί από αυτή την αναγκαστική απουσία και να αδράξουν την λεία.Επιπλέον, η Γαλλία έχει ήδη δημιουργήσει ένα προηγούμενο με την κλοπή 128 εκατομμύρια δολάρια σε παρόμοιες συνθήκες.
Ήταν τελικά η Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Νοτίου Αφρικής, Πρέσβης Βάσω Sangqu, η οποία εμπόδισε τη λειτουργία.
Εκτός από την απροκάλυπτη απληστία των  Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό το απίστευτο επεισόδιο αποδεικνύει ότι οι αυτοαποκαλούμενοι « Ελεύθερη Λιβύη »της Misrata και της Βεγγάζης, δεν εκπροσωπείται από το εθνικό μεταβατικό συμβούλιο (CNT), η οποία δεν είναι παρά ένα προσωπείο, σοβαρά ραγισμένο πλέον. Η Ανατολική Λιβύη ελέγχεται από το ΝΑΤΟ και διοικείται από το Λιβυκό μηχανισμό ανταλλαγής πληροφοριών (Liem), μια άτυπη οντότητα χωρίς νομική υπόσταση, η οποία ιδρύθηκε στη Νάπολη από τις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, αν και κάποια μέλη του είναι Ιταλοί.

Τα κεφάλαια που υποτίθεται ότι έχουν χορηγηθεί στα CNT ἔχουν δωθεί στὴν πραγματικότητα  στον Liem για να πληρώσει τους μισθούς των μελών της CNT και του προσωπικού της. Η διαφορά είναι σημαντική: το Εθνικό Συμβούλιο Μετάβασης δεν έχει μια ξεκάθαρη στάση για το συγκεκριμένο επεισοδιο! Είναι στο σύνολο  η στάση του αντανάκλαση της στάσης των  Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό είναι φυσιολογικό αν λάβουμε υπόψη ότι η CNT δεν σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Βεγγάζης, αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα στο Λονδίνο, ως μια προσωρινή κυβέρνηση στην εξορία.
Κατά συνέπεια, η στρατιωτική δράση των ΗΠΑ και συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ ή του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου δεν επιδιώκει την προστασία των αμάχων, σύμφωνα με το ψήφισμα 1973, πόσο μάλλον να “  απελευθερώσει το λαό της Λιβύης , «αλλά πράγματι να αποικίσει τη χώρα.

Thierry Meyssan  
(ἡ μετάφρασις εἶναι αὐτόματη ἀπὸ τὸ google)