για να δούμε μερικά πράγματα:
Η δημιουργία των θρησκειών χάνεται στο παρελθόν, κανείς δεν γνωρίζει αν πολλοί κάτοικοι αυτής της γης ταυτόχρονα άρχισαν να πλάθουν τους θεούς τους ή κάποιος τους είπε γι αυτή την έννοια και ο κάθε λαός ανάλογα την νοημοσύνη του έπλασε τους θεούς του.
Ένα άλλο ερώτημα είναι αν η απαρχή της προσέγγισης του ανώτερου έγινε από κάποιους πονηρούς που εκμεταλλεύτηκαν τον φόβο των υπολοίπων δημιουργώντας θεούς στα μέτρα τους για να επιβληθούν ή απλά ήταν μια ειλικρινής προσπάθεια κατανοήσεως του αγνώστου και ανώτερου ή ο συνδυασμός και των δύο αυτών περιπτώσεων.
Όπως και να έχει δεδομένο είναι ότι κάθε λαός έχει θεούς προσαρμοσμένους στην εκάστοτε νοημοσύνη του. Για να θέσουμε σωστές βάσεις στην σκέψη μας, θα πρέπει να δούμε το παρακάτω βίντεο για να έχουμε εικόνα του Σύμπαντος δηλαδή της Δημιουργίας για να ξεκινήσουμε να κατανοήσουμε την δημιουργία άρα να φτάσουμε και στον Δημιουργό.
Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν ο Δημιουργός του απέραντου αυτού Σύμπαντος είναι αδύνατον (ίσως και αστείο να το συζητάμε) να ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη θρησκεία, αν ίσχυε αυτό δεν θα υπήρχαν άνθρωποι άλλων θρησκειών για ευνόητους λόγους.
Δεδομένου λοιπόν ότι δεν ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη θρησκεία περνάμε στο σημείο να αντιληφθούμε ότι οι θρησκείες είναι τρόπος αποκωδικοποίησης - κατανόησης του Δημιουργού όταν το προσεγγίσουμε από την θετική πλευρά, διότι γεγονός είναι ότι υπάρχει και η αρνητική πλευρά που θέλει πονηρούς να δημιουργούν θρησκείες με θεούς προσαρμοσμένους στα συμφέροντα του εκάστοτε ιερατείου.
Εμείς ως Έλληνες θα πρέπει να έχουμε μια ορθή εικόνα της Ελληνικής προσέγγισης περί Ελλήνων θεών και Ελληνικής θρησκείας, άρα θα πρέπει να ανατρέξουμε στα αρχαία κείμενα μας:
1. Ο Πλάτων στο "Πλάτωνος Απαντα" Τίμαιος-Κριτίας 22c δίνει έναν Μύθο και την αποκωδικοποίηση του:
"ο υιος του Ηλιου, Φαέθων, αφου έζευξε το αρμα του πατρος του, επειδη δεν εχε την ικανοτητα να ακολουθησει την πορεια του πατρος του, και τα υπάρχοντα επι της γης κατεκαυσε και αυτος ο ιδιος κεραυνοβολημενος απο τον Δια εφονευθη".
Η πραγματικότητα ηταν: "η παράλλαξις των περιστρεφομένων γυρω απο την γην ουράνιων σωμάτων και η καταστροφή των υπαρχόντων επι της γης απο μακροχρόνιων μεγάλο καύσωνα"
2. Στην Πλατωνικό έργο "Πολιτεία" ο Σωκράτης ("Πολιτεία" στίχος 377 παρ. b10) κάνει αναφορά στους Μύθους του Ησιόδου και Ομήρου. Φωνάζει ότι η διδαχή-εικόνα ότι οι θεοί και οι ήρωες διαφωνούν και φιλονικούν μεταξύ τους ΔΕΝ πρέπει να μαθαίνεται στα παιδιά διότι θα τους γίνει έθος (υποσυνείδητη αντίδραση) και θα έχουν λογής λογής έχθρες και αντί να διαφυλάττουν την Πόλη θα μαλώνουν μεταξύ τους. Συνεχίζει λέγοντας ότι όλα αυτά (οι Μύθοι) είναι ΑΠΟΡΡΗΤΑ και δεν πρέπει ασυλλόγιστα να τα λέμε σε νέους με άπηχτο Νου, και αν είναι ανάγκη να ειπωθούν να ειπωθούν σε λίγους που δεν θα θυσιάσουν χοίρο (Ελευσίνια Μυστήρια) αλλά σε κάποιο σπανιότερο σφάγιο (!) Γιατί ο νέος δεν είναι σε θέση να διακρίνει τι είναι αλληγορικό (αναφορά εκ νέου σε Ελληνικά Μυστήρια) και τι δεν είναι.
3. Στο Πλατωνικό έργο "Τίμαιος" στο κεφάλαιο 41 παρ. a5 αναφέρεται ότι όλοι οι θεοί (Ζευς, Ήρα κτλ) γεννήθηκαν και λέγει προς αυτούς ο Δημιουργός του ΠΑΝτός ("το παν γεννήσας"):
"θεοί παιδιά των θεών, των οποίων εγώ είμαι πατήρ και δημιουργός και των έργων, τα οποία αφού έγιναν από εμένα είναι άφθαρτα, εκτός αν εγώ δεν θελήσω. Το κάθε τι που δέθηκε μπορεί αν λυθεί, εκείνο που όμως καλώς συναρμόστηκε και είναι σε άριστη κατάσταση, να θέλει κανείς να το λύσει είναι κακόν. Για τον λόγο αυτόν, αφού βέβαια εγεννήθηκατε, δεν είστε μεν αθάνατοι ούτε απολύτως άφθαρτοι, αλλά όμως δεν θα διαλυθείτε ποτέ ούτε θα δοκιμάσετε την μοίρα του θανάτου, διότι η δική μου η θέληση είναι μεγαλύτερη και ο δεσμός μου είναι ισχυρότερος από τον δεσμό εκείνων με τους οποίους συνδεθήκατε όταν γεννηθήκατε.
Υπολείπονται ακόμα 3 θνητά γένη να γεννηθούν. Εάν αυτά δεν γεννηθούν, ο ουρανός θα μείνει ατελής διότι δεν θα έχει όλα τα γένη των ζώων μέσα του και πρέπει αν τα έχει, εάν πρόκειται να είναι απολύτως τέλειος. Δι εμού όμως εάν εγίνοντο, και από μένα αυτά έπαιρναν ζωή, θα εξισώνονταν και θα ήσαν όμοιοι με θεούς. Για να είναι λοιπόν θνητά και το σύμπαν να είναι όντως σύμπαν, ξεκινάτε λοιπόν σύμφωνα με την φύσην σας για την δημιουργία των ζώντων οργανισμών μιμούμενοι το δικό μου παράδειγμα όταν σας δημιούργησα..."
Τι μας λέει λοιπόν εδώ ο Πλάτων;
1. ότι οι Μύθοι δεν είναι ιστοριούλες για παιδάκια αλλά Κοσμογονία - Αστρονομία
2. οι Μύθοι έχουν τέτοιες βαθιές γνώσεις που πρέπει μόνο μέσα σε μυστήρια να διδάσκονται, και μάλιστα σε ανώτατα
3. Άλλο πράγμα είναι ο Δημιουργός και άλλο οι θεοί Οι ΙΕΡΕΙΣ στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ΠανΕπιστήμονες, είχαν άριστες γνώσεις Αστρονομίας και Κοσμογονίας, δυνάμεων και ενεργειών που διέπουν το σύμπαν άρα και τις ζωές μας. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να αντιλαμβάνονται μεγάλες αλήθειες αφενός και ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να συνδέσουν τον κόσμο με το θείο, ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΑΝ τις γνώσεις αυτές δημιουργώντας την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Η Πολιτεία όταν έβλεπε ότι κάποιος ξεχώριζε νοητικά, αυτός ο κάποιος δεχόταν πρόσκληση για να περάσει από Ελληνικά Μυστήρια π.χ. Ελευσίνια (δείτε τι συνέβαινε στα Ελευσίνια Μυστήρια κάνοντας κλικ ΕΔΩ).
Αρχή Σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις: η λέξη ΙΕΡΕΥΣ σημαίνει
Ι = Συνεχής κάθοδος τής δυνάμεως (τού φωτός), μικρά ποσότης - αμφίδρομος κίνησις - αανής
Ε = Η εκπορευόμενη δύναμις (τού φωτός)
Ρ = Ροή πρωτίστως φωτοενεργειών, υστέρως δέ πάσα άλλη Ροή
Ε = Η εκπορευομένη δύναμις (τού φωτός)
Υ = Μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως (φωτός)
Σ = Τό εσωτερικώς θεώμενον.
Οι απλοί άνθρωποι λοιπόν στην Αρχαία Ελλάδα είχαν ως θρησκεία το 12έδρο Ολυμπιακό Πάνθεον, οι φιλόσοφοι ΔΕΝ είχαν θρησκεία καθότι γνώριζαν το "λανθάνειν της θρησκείας" (7η ημέρα στα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια) δηλαδή ότι η θρησκεία που ήταν μέρος της Ελληνικής Μυθολογίας ήταν κωδικοποιημένες ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ. Οι φιλόσοφοι λοιπόν τιμούσαν τους Ολυμπίους θεούς, ΚΑΝΕΙΣ όμως, ούτε Φιλόσοφος ούτε απλός άνθρωπος δεν προσκυνούσε τους θεούς, και στον Δία απεύθυναν τις εκκλήσεις τους στον ΕΝΙΚΟ, διότι δεν ήταν δούλοι κανενός θεού αφού οι θεοί δεν έχουν ανάγκη από αυλή και δούλους.
Από κει και πέρα ο Σωκράτης στο Πλατωνικό έργο "Φαίδων" και συγκεκριμένα στο 82b και κάτω, μας ενημερώνει ότι η οδός προς τα άνωθεν δεν είναι κάποια θρησκεία αλλά είναι ο μηχανισμός σκέψεως που ονομάζεται ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. "Στο γένος όμως των θεών, ένας που δεν φιλοσόφησε και δεν έφυγε ολοκάθαρος, δεν είναι δίκαιο να καταλήξει, παρά μόνον ο φιλόσοφος".
Δεδομένου λοιπόν ότι δεν ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη θρησκεία περνάμε στο σημείο να αντιληφθούμε ότι οι θρησκείες είναι τρόπος αποκωδικοποίησης - κατανόησης του Δημιουργού όταν το προσεγγίσουμε από την θετική πλευρά, διότι γεγονός είναι ότι υπάρχει και η αρνητική πλευρά που θέλει πονηρούς να δημιουργούν θρησκείες με θεούς προσαρμοσμένους στα συμφέροντα του εκάστοτε ιερατείου.
Εμείς ως Έλληνες θα πρέπει να έχουμε μια ορθή εικόνα της Ελληνικής προσέγγισης περί Ελλήνων θεών και Ελληνικής θρησκείας, άρα θα πρέπει να ανατρέξουμε στα αρχαία κείμενα μας:
1. Ο Πλάτων στο "Πλάτωνος Απαντα" Τίμαιος-Κριτίας 22c δίνει έναν Μύθο και την αποκωδικοποίηση του:
"ο υιος του Ηλιου, Φαέθων, αφου έζευξε το αρμα του πατρος του, επειδη δεν εχε την ικανοτητα να ακολουθησει την πορεια του πατρος του, και τα υπάρχοντα επι της γης κατεκαυσε και αυτος ο ιδιος κεραυνοβολημενος απο τον Δια εφονευθη".
Η πραγματικότητα ηταν: "η παράλλαξις των περιστρεφομένων γυρω απο την γην ουράνιων σωμάτων και η καταστροφή των υπαρχόντων επι της γης απο μακροχρόνιων μεγάλο καύσωνα"
2. Στην Πλατωνικό έργο "Πολιτεία" ο Σωκράτης ("Πολιτεία" στίχος 377 παρ. b10) κάνει αναφορά στους Μύθους του Ησιόδου και Ομήρου. Φωνάζει ότι η διδαχή-εικόνα ότι οι θεοί και οι ήρωες διαφωνούν και φιλονικούν μεταξύ τους ΔΕΝ πρέπει να μαθαίνεται στα παιδιά διότι θα τους γίνει έθος (υποσυνείδητη αντίδραση) και θα έχουν λογής λογής έχθρες και αντί να διαφυλάττουν την Πόλη θα μαλώνουν μεταξύ τους. Συνεχίζει λέγοντας ότι όλα αυτά (οι Μύθοι) είναι ΑΠΟΡΡΗΤΑ και δεν πρέπει ασυλλόγιστα να τα λέμε σε νέους με άπηχτο Νου, και αν είναι ανάγκη να ειπωθούν να ειπωθούν σε λίγους που δεν θα θυσιάσουν χοίρο (Ελευσίνια Μυστήρια) αλλά σε κάποιο σπανιότερο σφάγιο (!) Γιατί ο νέος δεν είναι σε θέση να διακρίνει τι είναι αλληγορικό (αναφορά εκ νέου σε Ελληνικά Μυστήρια) και τι δεν είναι.
3. Στο Πλατωνικό έργο "Τίμαιος" στο κεφάλαιο 41 παρ. a5 αναφέρεται ότι όλοι οι θεοί (Ζευς, Ήρα κτλ) γεννήθηκαν και λέγει προς αυτούς ο Δημιουργός του ΠΑΝτός ("το παν γεννήσας"):
"θεοί παιδιά των θεών, των οποίων εγώ είμαι πατήρ και δημιουργός και των έργων, τα οποία αφού έγιναν από εμένα είναι άφθαρτα, εκτός αν εγώ δεν θελήσω. Το κάθε τι που δέθηκε μπορεί αν λυθεί, εκείνο που όμως καλώς συναρμόστηκε και είναι σε άριστη κατάσταση, να θέλει κανείς να το λύσει είναι κακόν. Για τον λόγο αυτόν, αφού βέβαια εγεννήθηκατε, δεν είστε μεν αθάνατοι ούτε απολύτως άφθαρτοι, αλλά όμως δεν θα διαλυθείτε ποτέ ούτε θα δοκιμάσετε την μοίρα του θανάτου, διότι η δική μου η θέληση είναι μεγαλύτερη και ο δεσμός μου είναι ισχυρότερος από τον δεσμό εκείνων με τους οποίους συνδεθήκατε όταν γεννηθήκατε.
Υπολείπονται ακόμα 3 θνητά γένη να γεννηθούν. Εάν αυτά δεν γεννηθούν, ο ουρανός θα μείνει ατελής διότι δεν θα έχει όλα τα γένη των ζώων μέσα του και πρέπει αν τα έχει, εάν πρόκειται να είναι απολύτως τέλειος. Δι εμού όμως εάν εγίνοντο, και από μένα αυτά έπαιρναν ζωή, θα εξισώνονταν και θα ήσαν όμοιοι με θεούς. Για να είναι λοιπόν θνητά και το σύμπαν να είναι όντως σύμπαν, ξεκινάτε λοιπόν σύμφωνα με την φύσην σας για την δημιουργία των ζώντων οργανισμών μιμούμενοι το δικό μου παράδειγμα όταν σας δημιούργησα..."
Τι μας λέει λοιπόν εδώ ο Πλάτων;
1. ότι οι Μύθοι δεν είναι ιστοριούλες για παιδάκια αλλά Κοσμογονία - Αστρονομία
2. οι Μύθοι έχουν τέτοιες βαθιές γνώσεις που πρέπει μόνο μέσα σε μυστήρια να διδάσκονται, και μάλιστα σε ανώτατα
3. Άλλο πράγμα είναι ο Δημιουργός και άλλο οι θεοί Οι ΙΕΡΕΙΣ στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ΠανΕπιστήμονες, είχαν άριστες γνώσεις Αστρονομίας και Κοσμογονίας, δυνάμεων και ενεργειών που διέπουν το σύμπαν άρα και τις ζωές μας. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να αντιλαμβάνονται μεγάλες αλήθειες αφενός και ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να συνδέσουν τον κόσμο με το θείο, ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΑΝ τις γνώσεις αυτές δημιουργώντας την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Η Πολιτεία όταν έβλεπε ότι κάποιος ξεχώριζε νοητικά, αυτός ο κάποιος δεχόταν πρόσκληση για να περάσει από Ελληνικά Μυστήρια π.χ. Ελευσίνια (δείτε τι συνέβαινε στα Ελευσίνια Μυστήρια κάνοντας κλικ ΕΔΩ).
Αρχή Σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις: η λέξη ΙΕΡΕΥΣ σημαίνει
Ι = Συνεχής κάθοδος τής δυνάμεως (τού φωτός), μικρά ποσότης - αμφίδρομος κίνησις - αανής
Ε = Η εκπορευόμενη δύναμις (τού φωτός)
Ρ = Ροή πρωτίστως φωτοενεργειών, υστέρως δέ πάσα άλλη Ροή
Ε = Η εκπορευομένη δύναμις (τού φωτός)
Υ = Μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως (φωτός)
Σ = Τό εσωτερικώς θεώμενον.
Οι απλοί άνθρωποι λοιπόν στην Αρχαία Ελλάδα είχαν ως θρησκεία το 12έδρο Ολυμπιακό Πάνθεον, οι φιλόσοφοι ΔΕΝ είχαν θρησκεία καθότι γνώριζαν το "λανθάνειν της θρησκείας" (7η ημέρα στα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια) δηλαδή ότι η θρησκεία που ήταν μέρος της Ελληνικής Μυθολογίας ήταν κωδικοποιημένες ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ. Οι φιλόσοφοι λοιπόν τιμούσαν τους Ολυμπίους θεούς, ΚΑΝΕΙΣ όμως, ούτε Φιλόσοφος ούτε απλός άνθρωπος δεν προσκυνούσε τους θεούς, και στον Δία απεύθυναν τις εκκλήσεις τους στον ΕΝΙΚΟ, διότι δεν ήταν δούλοι κανενός θεού αφού οι θεοί δεν έχουν ανάγκη από αυλή και δούλους.
Από κει και πέρα ο Σωκράτης στο Πλατωνικό έργο "Φαίδων" και συγκεκριμένα στο 82b και κάτω, μας ενημερώνει ότι η οδός προς τα άνωθεν δεν είναι κάποια θρησκεία αλλά είναι ο μηχανισμός σκέψεως που ονομάζεται ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. "Στο γένος όμως των θεών, ένας που δεν φιλοσόφησε και δεν έφυγε ολοκάθαρος, δεν είναι δίκαιο να καταλήξει, παρά μόνον ο φιλόσοφος".
Πήραμε μια εικόνα της Ελληνικής Προσέγγισης του θείου, ας πάμε να δούμε και μια άλλη θρησκεία που κάθεται επάνω στον σβέρκο μας (Δευτερονόμιο ΛΓ §29) εδώ και 2.000 περίπου χρόνια:
Η Χριστιανική θρησκεία και κατ επέκταση η Ορθόδοξη πίστη..πίστη; ένα λεπτό...τι σημαίνει πίστη; ότι δεν γνωρίζει κάτι κάποιος και απλά πιστεύει αυτό που του είπε κάποιος άλλος να πιστεύει, και τι γίνεται στην περίπτωση που αυτός ο κάποιος άλλος είναι βαλτός από κάποιο ιερατείο που έχει σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία; πως η Λογική σκέψη θα μπορέσει να εξετάσει πιθανότητα σφάλματος ή παγίδας αφού η ίδια η Λογική σκέψη έχει ήδη ακυρωθεί λόγω πίστεως;
Για να εξετάσουμε το part που ονομάζεται "Πίστη" δηλαδή σε τι πιστεύει (που οι περισσότεροι δεν ξέρουν) ο Χριστιανός
1. Το βιβλίο "Γένεσις" ξεκινάει με τις 7 ημέρες της δημιουργίας. Εκτός του ότι είναι μια κακοποιημένη αντιγραφή του Ησιόδου, παρατηρούμε ότι από τις 6 ημέρες τις 5 ο θεός (τους) μετά που έφτιαχνε κάτι "έβλεπε ότι ήταν καλό". Τι σημαίνει αυτό; ότι ο θεός αυτός έχει περιορισμένη γνώση καθότι ο απόλυτος γνώστης κάποιου αντικειμένου δεν χρειάζεται να κάνει επαλήθευση. Επαλήθευση κάνει κάποιος με περιορισμένη γνώση, αυτός που δεν έχει απόλυτη γνώση του αντικειμένου.
2. Στην γένεση πάλι ο θεός δίνει εντολή στον Αδάμ να τρώει από όλους τους καρπούς των Δένδρων εκτός ενός δένδρου, αυτού της γνώσεως του καλού και του κακού. (Γένεσις κεφ 2, §15). Το πρώτο ερωτηματικό είναι γιατί να μην θέλει ο θεός να γνωρίζει ο Αδάμ το καλό και το κακό, και το δεύτερο τι σόι ανθρώπινο είδος ήταν ο Αδάμ όταν δεν ήξερε τι είναι καλό και κακό;
3. Στην γένεση το φίδι εμφανίζεται ως πανούργο (γένεσις κεφ 3) και παρακινεί στην Εύα να φάει από τον καρπό του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Το "κακό" φίδι λέει αυτολεξεί "Όχι βέβαια, δεν θα πεθάνετε, ξέρει όμως ο θεός ότι την ημέρα που θα φάτε από αυτό, θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα γίνετε σαν θεοί, και θα γνωρίζετε το καλό και το κακό". Στην §6 λέει αυτολεξεί "Η γυναίκα είδε ότι οι καρποί του δένδρου ήταν εύγευστοι και ξεσήκωναν την επιθυμία για την απόκτηση γνώσης, έφαγε από τον καρπό και έδωσε και στον Αδάμ" και επαναλαμβάνεται η εύλογη ερώτηση γιατί είναι τόσο κακό το να έχουν γνώση οι άνθρωποι;
4. Στο 3 κεφάλαιο στην παράγραφο 22 ο θεός σκέπτεται "τώρα πια ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς στο να γνωρίζει το καλό και το κακό Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος να απλώσει το χέρι και να φάει από το δένδρο της ζωής και να ζήσει αιώνια" τι έχουμε εδώ; α) ότι το φίδι δεν έλεγε ψέματα, αντιθέτως αυτά που είπε ίσχυαν 100% β) ότι ο θεός είπε ότι ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς... εμάς;;; ποιους εμάς;;;; πόσοι ήταν;;;;; γ) γιατί είναι τόσο κακό δια της γνώσεως ο άνθρωπος να ζει αιώνια; δ) μήπως η αιώνια ζωή έχει να κάνει με το πνευματικό επίπεδο και το ταξίδι της ψυχής στο επέκεινα;
5. Ο θεός - δημιουργός (τους) παρατηρούμε ότι έχει ανθρώπινες αδυναμίες, κάνει επαληθεύσεις, νευριάζει, αναπαύεται, λυπάται, μετανοιώνει (γένεσις κεφ 6, §6). Ένας Δημιουργός δεν μπορεί παρά να είναι κάτι απόλυτο, άρα απόλυτη γνώση! Αυτόματα συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να έχει αδυναμίες του τύπου νεύρα, λύπη, να κάνει επαληθεύσεις και να μετανοιώνει, ένας άνθρωπος μπορεί να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά διότι εκ φύσεως δεν μπορεί να έχει απόλυτη γνώση, ένας δημιουργός δεν γίνεται.
Επίσης ο Σωκράτης στην Πλατωνική Πολιτεία αναφέρει τα εξής: Ο θεός δεν είναι κανένας μάγος ο οποίος αλλάζει γνώμες ή μορφές, ούτε θα ήταν δυνατόν οι θεοί να μην αλλάζουν μορφή αλλά να μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι αλλάζουν, διότι αυτό θα ήταν προς εξαπάτηση μας. Ο θεός είναι Αμετάβλητος (σημείωση: ο Αριστοτέλης αργότερα τον ονόμασε “Ακίνητον”) και είναι λογικό εφόσον μιλάμε για απόλυτη γνώση. Γνώμη μπορεί να αλλάξει ένας θνητός όταν μάθει κάτι που δεν ήξερε που άλλαζε τα δεδομένα, ο θεός ως απόλυτος γνώστης είναι Αμετάβλητος.
Εις απάντηση τυχών σκέψεων ότι “θεός είναι και μπορεί να κάνει ότι θέλει” η απάντηση είναι ότι εφόσον ο θεός είναι τέλειος, αν θα άλλαζε, θα ήταν αναγκαστικά προς το χειρότερο, επομένως η σκέψη ότι μεταβάλλεται είναι παράλογη.
6. Για να δούμε τι σόι δίκαιος είναι ο θεός (τους) ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ θα πάμε στον Αβραάμ και στην περίπτωση που πηγαίνοντας στην Αίγυπτο λέει στην Σάρρα ότι θα πουν ότι είναι αδερφή του για να μην τον σκοτώσουν (γένεσις κεφ 12, §10). Οι Αιγύπτιοι αυλικοί πήραν την Σάρα και την πήγαν στον Φαραώ ο οποίος την νυμφεύτηκε γιατί ήταν όμορφη και έδωσε στον Αβραάμ πρόβατα, γαϊδούρια, δούλους, δούλες και καμήλες. "...αλλά ο κύριος χτύπησε με μεγάλες συμφορές τον Φαραώ και τους αυλικούς του εξαιτίας της Σάρας, της γυναίκας του Αβραάμ (τότε ακόμα ονομαζόταν Αβράμ, μετά έγινε Αβραάμ). τότε ο Φαραώ κάλεσε τον Αβραάμ και του είπε "τι ήταν αυτό που μου έκανες; γιατί δεν μου είπες ότι αυτή ήταν γυναίκα σου και μου είπες ότι είναι αδερφή σου και γω την πήρα για γυναίκα μου; τώρα πάρε την γυναίκα σου και φύγε" και έδωσε εντολή ο Φαραώ στους άνδρες του να συνοδεύσουν έξω από την χώρα τον Αβραάμ, την γυναίκα του και όλα όσα υπάρχοντα είχε...".
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται στο σημείο με τον Αβιμέλεχ (Γένεσις κεφ. 20). Πήγε στα Γέραρα και έλεγε ότι η Σάρρα ήταν αδερφή του, και ο Βασιλιάς των Γεράρων Αβιμέλεχ έστειλε και πήρε την Σάρρα στο παλάτι του. Ο θεός όμως ήρθε στο όνειρο του και του είπε να προσέχει μην πεθάνει εξ αιτίας ότι είχε την γυναίκα κάποιου άλλου. Ο Αβιμέλεχ παραπονέθηκε στον θεό ότι ο Αβραάμ και η Σάρρα του είπαν ότι είναι αδέρφια και ότι δεν έφταιγε αυτός. Τότε ο θεός του είπε να ζητήσει από τον Αβραάμ να προσευχηθεί ζητώντας συγχώρεση για να μην πεθάνει (;). Την επόμενη ημέρα ο Αβιμέλεχ κάλεσε τον Αβραάμ και τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό και ο Αβραάμ είπε ότι φοβήθηκε μην τον σκοτώσουν εξ αιτίας της Σάρρας. Και δεν έφταναν όλα αυτά, λέει ο Αβραάμ στον Αβιμέλεχ: "και έπειτα πράγματι είναι αδερφή μου" (γένεσις κεφ 20, §12).
Τότε ο Αβιμέλεχ πήρε πρόβατα, βόδια, δούλους και δούλες και 1000 αργύρια και τα έδωσε στον Αβραάμ και του είπε να πάει να μείνει όπου θέλει στην χώρα. Ο Αβραάμ προσευχήθηκε, ο θεός απάλλαξε τον Αβιμέλεχ από την ποινή του θανάτου, και θεράπευσε όλες τις γυναίκες που είχαν την ποινή να μην μπορούν να γεννήσουν(:)...
Η ιστορία επαναλαμβάνεται καρμπόν με τον Ισαάκ την ανιψιά και γυναίκα του Ρεβέκκα πάλι στα Γέραρα πάλι με τον Βασιλιά Αβιμέλεχ ο οποίος ήταν Φιλισταίος* (Γένεσις 26 §6)
* Οι Φιλισταίοι ήταν Κρητικοί (Σοφονίας κεφ 2, §5).
Τι σόι λογική και δικαιοσύνη είναι αυτή του θεού (τους) αναρωτιέται ο κάθε άνθρωπος που διαθέτει έστω και το ελάχιστο της λογικής;
Με τι χαρακτηρισμούς θα μπορούσαμε να στολίσουμε τον Αβραάμ και την Σάρρα για όλες τις παραπάνω πράξεις;
Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα του είδους.
Η Χριστιανική θρησκεία και κατ επέκταση η Ορθόδοξη πίστη..πίστη; ένα λεπτό...τι σημαίνει πίστη; ότι δεν γνωρίζει κάτι κάποιος και απλά πιστεύει αυτό που του είπε κάποιος άλλος να πιστεύει, και τι γίνεται στην περίπτωση που αυτός ο κάποιος άλλος είναι βαλτός από κάποιο ιερατείο που έχει σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία; πως η Λογική σκέψη θα μπορέσει να εξετάσει πιθανότητα σφάλματος ή παγίδας αφού η ίδια η Λογική σκέψη έχει ήδη ακυρωθεί λόγω πίστεως;
Για να εξετάσουμε το part που ονομάζεται "Πίστη" δηλαδή σε τι πιστεύει (που οι περισσότεροι δεν ξέρουν) ο Χριστιανός
1. Το βιβλίο "Γένεσις" ξεκινάει με τις 7 ημέρες της δημιουργίας. Εκτός του ότι είναι μια κακοποιημένη αντιγραφή του Ησιόδου, παρατηρούμε ότι από τις 6 ημέρες τις 5 ο θεός (τους) μετά που έφτιαχνε κάτι "έβλεπε ότι ήταν καλό". Τι σημαίνει αυτό; ότι ο θεός αυτός έχει περιορισμένη γνώση καθότι ο απόλυτος γνώστης κάποιου αντικειμένου δεν χρειάζεται να κάνει επαλήθευση. Επαλήθευση κάνει κάποιος με περιορισμένη γνώση, αυτός που δεν έχει απόλυτη γνώση του αντικειμένου.
2. Στην γένεση πάλι ο θεός δίνει εντολή στον Αδάμ να τρώει από όλους τους καρπούς των Δένδρων εκτός ενός δένδρου, αυτού της γνώσεως του καλού και του κακού. (Γένεσις κεφ 2, §15). Το πρώτο ερωτηματικό είναι γιατί να μην θέλει ο θεός να γνωρίζει ο Αδάμ το καλό και το κακό, και το δεύτερο τι σόι ανθρώπινο είδος ήταν ο Αδάμ όταν δεν ήξερε τι είναι καλό και κακό;
3. Στην γένεση το φίδι εμφανίζεται ως πανούργο (γένεσις κεφ 3) και παρακινεί στην Εύα να φάει από τον καρπό του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Το "κακό" φίδι λέει αυτολεξεί "Όχι βέβαια, δεν θα πεθάνετε, ξέρει όμως ο θεός ότι την ημέρα που θα φάτε από αυτό, θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα γίνετε σαν θεοί, και θα γνωρίζετε το καλό και το κακό". Στην §6 λέει αυτολεξεί "Η γυναίκα είδε ότι οι καρποί του δένδρου ήταν εύγευστοι και ξεσήκωναν την επιθυμία για την απόκτηση γνώσης, έφαγε από τον καρπό και έδωσε και στον Αδάμ" και επαναλαμβάνεται η εύλογη ερώτηση γιατί είναι τόσο κακό το να έχουν γνώση οι άνθρωποι;
4. Στο 3 κεφάλαιο στην παράγραφο 22 ο θεός σκέπτεται "τώρα πια ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς στο να γνωρίζει το καλό και το κακό Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος να απλώσει το χέρι και να φάει από το δένδρο της ζωής και να ζήσει αιώνια" τι έχουμε εδώ; α) ότι το φίδι δεν έλεγε ψέματα, αντιθέτως αυτά που είπε ίσχυαν 100% β) ότι ο θεός είπε ότι ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς... εμάς;;; ποιους εμάς;;;; πόσοι ήταν;;;;; γ) γιατί είναι τόσο κακό δια της γνώσεως ο άνθρωπος να ζει αιώνια; δ) μήπως η αιώνια ζωή έχει να κάνει με το πνευματικό επίπεδο και το ταξίδι της ψυχής στο επέκεινα;
5. Ο θεός - δημιουργός (τους) παρατηρούμε ότι έχει ανθρώπινες αδυναμίες, κάνει επαληθεύσεις, νευριάζει, αναπαύεται, λυπάται, μετανοιώνει (γένεσις κεφ 6, §6). Ένας Δημιουργός δεν μπορεί παρά να είναι κάτι απόλυτο, άρα απόλυτη γνώση! Αυτόματα συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να έχει αδυναμίες του τύπου νεύρα, λύπη, να κάνει επαληθεύσεις και να μετανοιώνει, ένας άνθρωπος μπορεί να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά διότι εκ φύσεως δεν μπορεί να έχει απόλυτη γνώση, ένας δημιουργός δεν γίνεται.
Επίσης ο Σωκράτης στην Πλατωνική Πολιτεία αναφέρει τα εξής: Ο θεός δεν είναι κανένας μάγος ο οποίος αλλάζει γνώμες ή μορφές, ούτε θα ήταν δυνατόν οι θεοί να μην αλλάζουν μορφή αλλά να μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι αλλάζουν, διότι αυτό θα ήταν προς εξαπάτηση μας. Ο θεός είναι Αμετάβλητος (σημείωση: ο Αριστοτέλης αργότερα τον ονόμασε “Ακίνητον”) και είναι λογικό εφόσον μιλάμε για απόλυτη γνώση. Γνώμη μπορεί να αλλάξει ένας θνητός όταν μάθει κάτι που δεν ήξερε που άλλαζε τα δεδομένα, ο θεός ως απόλυτος γνώστης είναι Αμετάβλητος.
Εις απάντηση τυχών σκέψεων ότι “θεός είναι και μπορεί να κάνει ότι θέλει” η απάντηση είναι ότι εφόσον ο θεός είναι τέλειος, αν θα άλλαζε, θα ήταν αναγκαστικά προς το χειρότερο, επομένως η σκέψη ότι μεταβάλλεται είναι παράλογη.
6. Για να δούμε τι σόι δίκαιος είναι ο θεός (τους) ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ θα πάμε στον Αβραάμ και στην περίπτωση που πηγαίνοντας στην Αίγυπτο λέει στην Σάρρα ότι θα πουν ότι είναι αδερφή του για να μην τον σκοτώσουν (γένεσις κεφ 12, §10). Οι Αιγύπτιοι αυλικοί πήραν την Σάρα και την πήγαν στον Φαραώ ο οποίος την νυμφεύτηκε γιατί ήταν όμορφη και έδωσε στον Αβραάμ πρόβατα, γαϊδούρια, δούλους, δούλες και καμήλες. "...αλλά ο κύριος χτύπησε με μεγάλες συμφορές τον Φαραώ και τους αυλικούς του εξαιτίας της Σάρας, της γυναίκας του Αβραάμ (τότε ακόμα ονομαζόταν Αβράμ, μετά έγινε Αβραάμ). τότε ο Φαραώ κάλεσε τον Αβραάμ και του είπε "τι ήταν αυτό που μου έκανες; γιατί δεν μου είπες ότι αυτή ήταν γυναίκα σου και μου είπες ότι είναι αδερφή σου και γω την πήρα για γυναίκα μου; τώρα πάρε την γυναίκα σου και φύγε" και έδωσε εντολή ο Φαραώ στους άνδρες του να συνοδεύσουν έξω από την χώρα τον Αβραάμ, την γυναίκα του και όλα όσα υπάρχοντα είχε...".
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται στο σημείο με τον Αβιμέλεχ (Γένεσις κεφ. 20). Πήγε στα Γέραρα και έλεγε ότι η Σάρρα ήταν αδερφή του, και ο Βασιλιάς των Γεράρων Αβιμέλεχ έστειλε και πήρε την Σάρρα στο παλάτι του. Ο θεός όμως ήρθε στο όνειρο του και του είπε να προσέχει μην πεθάνει εξ αιτίας ότι είχε την γυναίκα κάποιου άλλου. Ο Αβιμέλεχ παραπονέθηκε στον θεό ότι ο Αβραάμ και η Σάρρα του είπαν ότι είναι αδέρφια και ότι δεν έφταιγε αυτός. Τότε ο θεός του είπε να ζητήσει από τον Αβραάμ να προσευχηθεί ζητώντας συγχώρεση για να μην πεθάνει (;). Την επόμενη ημέρα ο Αβιμέλεχ κάλεσε τον Αβραάμ και τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό και ο Αβραάμ είπε ότι φοβήθηκε μην τον σκοτώσουν εξ αιτίας της Σάρρας. Και δεν έφταναν όλα αυτά, λέει ο Αβραάμ στον Αβιμέλεχ: "και έπειτα πράγματι είναι αδερφή μου" (γένεσις κεφ 20, §12).
Τότε ο Αβιμέλεχ πήρε πρόβατα, βόδια, δούλους και δούλες και 1000 αργύρια και τα έδωσε στον Αβραάμ και του είπε να πάει να μείνει όπου θέλει στην χώρα. Ο Αβραάμ προσευχήθηκε, ο θεός απάλλαξε τον Αβιμέλεχ από την ποινή του θανάτου, και θεράπευσε όλες τις γυναίκες που είχαν την ποινή να μην μπορούν να γεννήσουν(:)...
Η ιστορία επαναλαμβάνεται καρμπόν με τον Ισαάκ την ανιψιά και γυναίκα του Ρεβέκκα πάλι στα Γέραρα πάλι με τον Βασιλιά Αβιμέλεχ ο οποίος ήταν Φιλισταίος* (Γένεσις 26 §6)
* Οι Φιλισταίοι ήταν Κρητικοί (Σοφονίας κεφ 2, §5).
Τι σόι λογική και δικαιοσύνη είναι αυτή του θεού (τους) αναρωτιέται ο κάθε άνθρωπος που διαθέτει έστω και το ελάχιστο της λογικής;
Με τι χαρακτηρισμούς θα μπορούσαμε να στολίσουμε τον Αβραάμ και την Σάρρα για όλες τις παραπάνω πράξεις;
Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα του είδους.
Σημείωση: Η αιμομιξία ήταν χαρακτηριστικό τους και επαναλαμβανόμενο στην Παλαιά Διαθήκη, εκτός του Αβραάμ και της Σάρρας που ήταν αδέρφια, ο Λώτ τεκνοποίησε με τις δύο του κόρες (Γένεσις κεφ.19, §31), Ο Αδερφός του Αβραάμ Ναχώρ νυμφεύτηκε την κόρη του αδερφού του Μελχά (Γένεσις κεφ 11, § 29), Ο Ισαάκ νυμφεύτηκε την ανιψιά του Ρεβέκκα (γένεσις κεφ 24, §47), ο Ιακώβ νυμφεύτηκε τις δύο ανιψιές του Λία και Ραχήλ που ήταν αδερφές (Γένεσις κεφ 29), επίσης τα εγγόνια του Νώε παντρεύτηκαν μεταξύ τους αφού δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι στην γη.
Σημαντικό σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι ότι σε αμέτρητα σημεία στην Παλαιά Διαθήκη οι προφήτες και το ιερατείο οι οποίοι μεσολαβούν μεταξύ ανθρώπων και θεού απειλούν τον λαό ότι αν δεν ακολουθεί και δεν λατρεύει τον θεό (τον συγκεκριμένο θεό με συγκεκριμένες ιδιότητες) θα πάθουνε θα ράνουνε κτλ κτλ. Εδώ έχουμε ολοφάνερη επιβολή χειραγώγησης του ιερατείου προς τις μάζες.
-----------------
Για όσους σκέφτηκαν ότι άλλο Παλαιά Διαθήκη και άλλο Καινή Διαθήκη δεν έχουν παρά να θυμηθούν τα λόγια του Χριστού "Δεν ήρθα να καταργήσω τον νόμο, ήρθα να τον συμπληρώσω" άρα συνδέεται η Παλαιά Διαθήκη με την Καινή Διαθήκη.
Ακόμα πρέπει να γνωρίζουμε τις θέσεις τους για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό:
Παλαιά Διαθήκη
α. Βιβλία Προφητών
«Θὰ ξεσηκώσω τὰ παιδιά σου, Σιών, ἐναντίον τῶν παιδιῶν τῶν Ἑλλήνων καὶ θὰ σὲ κρατήσω ὡς ξίφος πολεμικό... ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ θὰ τοὺς ὑπερασπίσῃ (τοὺς Ἑβραίους), καὶ θὰ τοὺς κατασπαράξουν (τοὺςἝλληνες), καὶ θὰ τοὺς θάψουν κάτω πὸ πέτρες σφεντόνας, καὶ θὰ τοὺς πιοῦν σὰν κρασί, καὶ θὰ γεμίσουν (μὲ τὸ αἷμα τους) φιάλες σὰν αὐτὲς τοῦ θυσιαστηρίου»
(Ζαχαρίας, θ΄ 13-15)
«Καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ απολῶ (θὰ καταστρέψω) τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται (=θὰ ἔρθουν στὰ συγκαλά τους), διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς»
(Ἰεζεκιήλ, κε΄ 16-17).
«Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης Μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ...» (Ἰεζεκιήλ, λ΄ 5) «Οὐαὶ ( αλίμονο!) οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα (= τὶς ακτές) τῆς θαλάσσης πάροικοι Κρητῶν λόγος Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς, Χαναὰν γῆ αλλοφύλων, καὶ πολῶ ὑμᾶς (θὰ σᾶς καταστρέψω) ἐκ κατοικίας· καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων...»
(Σοφονίας, β΄ 5-6)
«Καὶ ράξει (= θὰ τσακίσῃ) ὁ Θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὄρος Σιών ἐπ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει (= θὰ διασκορπίσῃ) Συρίαν φ’ ἡλίου νατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας φ’ ἡλίου δυσμῶν τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι...»
(Ἡσαΐας, θ΄ 10-11)
«Ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων» [Ἀναφέρεται στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.]
(Δανιήλ, η΄ 21)
β. Βιβλία Μακκαβαίων
«Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειίμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ντ’ αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα […] καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ πέθανε. Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ. Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ῥίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως.»
(«Μακαββαίων Α΄», α΄ 1-10.)
«Ἦν δ’ οὕτως ακμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόβασις αλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ σεβοῦς καὶ οὐκ αρχιερέως Ἰάσονος ὑπερβάλλουσαν αναγνείαν [...] ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Ἕλληνας στρατηγὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ τοῦ Ἐπιφανοῦς), ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν (δουλεμπόριο) τῶν Ἰουδαίων αγαγών, ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν αποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἦκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ […] Ὁ μὲν οὖν ανδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθὼν ὡς ἑτέρους διέθηκεν ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν, οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον.»
(«Μακκαβαίων Β΄», η΄ 34 - θ΄ 28)
«Ὦ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος (σ.σ. Ἀντίοχος Δ΄ ὁ Ἐπιφανής) πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς καὶ ζέουσι θυμοῖς γαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάσας τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος καὶ τὰς τῶν ὀμμάτων κόρας ἐπήρωσε καὶ γλώσσας ἐξέτεμε καὶ βασάνοις ποικίλαις πέκτεινεν. Ὑπὲρ ὧν ἡ θεία δίκη μετῆλθε καὶ μετελεύσεται τὸν αλάστορα τύραννον. Οἱ δὲ Ἀβρααμιαῖοι παῖδες σὺν τῇ θλοφόρῳ μητρὶ χορὸν συναγελάζονται ψυχὰς ἁγνὰς καὶ θανάτους πειληφότες παρὰ τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» («Μακκαβαίων Δ΄», ιη΄ 20-24.)
[Σημείωση: Οἱ πέντε δελφοὶ Μακκαβαῖοι ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι απὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν 1η Αὐγούστου.]
Καινή Διαθήκη
α. Επιστολές Απ. Παύλου
«Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες αεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες αργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν αληθής. Δι’ ἢν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς αποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει.» («Πρὸς Τίτον», α΄ 12-13.)
β. Πράξεις Αποστόλων «Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν ἅγιο τοῦτο τόπο»
(κα΄ 28-29)
Για να δείτε τις ανθελληνικές θέσεις των ορθοδόξων πατέρων της εκκλησίας και τα αναθέματα και τις κατάρες που μας ρίχνουν κάντε κλικ ΕΔΩ
Στο παρακάτω λινκ βλέπουμε την επανάσταση του 1821 να καταλήγει σε ένα ψευτοΡωμαίικό Κράτος. Ο ΒαυαροΕβραίος Όθων με ένα Βασιλικό Διάταγμα δίνει το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο σε μια ιδιωτική Εταιρεία με όνομα Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, της οποίας το πλειοψηφικό πακέτο ανήκει στην γνωστή οικογένεια των ΕβραιοΤραπεζιτών Ρότσιλντ. Μεγάλο μερίδιο σε αυτήν την Τράπεζα έχει και η επίσημη ορθόδοξη Εκκλησία. Μόνιμος αντιπρόεδρος της ΕΤΕ είναι πάντα παπάς. Ιδού το λινκ: Ρότσιλντ, Εθνική Τράπεζα και "Ελληνικό" Κράτος
Σημαντικό σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι ότι σε αμέτρητα σημεία στην Παλαιά Διαθήκη οι προφήτες και το ιερατείο οι οποίοι μεσολαβούν μεταξύ ανθρώπων και θεού απειλούν τον λαό ότι αν δεν ακολουθεί και δεν λατρεύει τον θεό (τον συγκεκριμένο θεό με συγκεκριμένες ιδιότητες) θα πάθουνε θα ράνουνε κτλ κτλ. Εδώ έχουμε ολοφάνερη επιβολή χειραγώγησης του ιερατείου προς τις μάζες.
-----------------
Για όσους σκέφτηκαν ότι άλλο Παλαιά Διαθήκη και άλλο Καινή Διαθήκη δεν έχουν παρά να θυμηθούν τα λόγια του Χριστού "Δεν ήρθα να καταργήσω τον νόμο, ήρθα να τον συμπληρώσω" άρα συνδέεται η Παλαιά Διαθήκη με την Καινή Διαθήκη.
Ακόμα πρέπει να γνωρίζουμε τις θέσεις τους για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό:
Παλαιά Διαθήκη
α. Βιβλία Προφητών
«Θὰ ξεσηκώσω τὰ παιδιά σου, Σιών, ἐναντίον τῶν παιδιῶν τῶν Ἑλλήνων καὶ θὰ σὲ κρατήσω ὡς ξίφος πολεμικό... ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ θὰ τοὺς ὑπερασπίσῃ (τοὺς Ἑβραίους), καὶ θὰ τοὺς κατασπαράξουν (τοὺςἝλληνες), καὶ θὰ τοὺς θάψουν κάτω πὸ πέτρες σφεντόνας, καὶ θὰ τοὺς πιοῦν σὰν κρασί, καὶ θὰ γεμίσουν (μὲ τὸ αἷμα τους) φιάλες σὰν αὐτὲς τοῦ θυσιαστηρίου»
(Ζαχαρίας, θ΄ 13-15)
«Καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ απολῶ (θὰ καταστρέψω) τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται (=θὰ ἔρθουν στὰ συγκαλά τους), διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς»
(Ἰεζεκιήλ, κε΄ 16-17).
«Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης Μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ...» (Ἰεζεκιήλ, λ΄ 5) «Οὐαὶ ( αλίμονο!) οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα (= τὶς ακτές) τῆς θαλάσσης πάροικοι Κρητῶν λόγος Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς, Χαναὰν γῆ αλλοφύλων, καὶ πολῶ ὑμᾶς (θὰ σᾶς καταστρέψω) ἐκ κατοικίας· καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων...»
(Σοφονίας, β΄ 5-6)
«Καὶ ράξει (= θὰ τσακίσῃ) ὁ Θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὄρος Σιών ἐπ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει (= θὰ διασκορπίσῃ) Συρίαν φ’ ἡλίου νατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας φ’ ἡλίου δυσμῶν τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι...»
(Ἡσαΐας, θ΄ 10-11)
«Ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων» [Ἀναφέρεται στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.]
(Δανιήλ, η΄ 21)
β. Βιβλία Μακκαβαίων
«Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειίμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ντ’ αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα […] καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ πέθανε. Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ. Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ῥίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως.»
(«Μακαββαίων Α΄», α΄ 1-10.)
«Ἦν δ’ οὕτως ακμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόβασις αλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ σεβοῦς καὶ οὐκ αρχιερέως Ἰάσονος ὑπερβάλλουσαν αναγνείαν [...] ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Ἕλληνας στρατηγὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ τοῦ Ἐπιφανοῦς), ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν (δουλεμπόριο) τῶν Ἰουδαίων αγαγών, ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν αποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἦκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ […] Ὁ μὲν οὖν ανδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθὼν ὡς ἑτέρους διέθηκεν ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν, οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον.»
(«Μακκαβαίων Β΄», η΄ 34 - θ΄ 28)
«Ὦ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος (σ.σ. Ἀντίοχος Δ΄ ὁ Ἐπιφανής) πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς καὶ ζέουσι θυμοῖς γαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάσας τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος καὶ τὰς τῶν ὀμμάτων κόρας ἐπήρωσε καὶ γλώσσας ἐξέτεμε καὶ βασάνοις ποικίλαις πέκτεινεν. Ὑπὲρ ὧν ἡ θεία δίκη μετῆλθε καὶ μετελεύσεται τὸν αλάστορα τύραννον. Οἱ δὲ Ἀβρααμιαῖοι παῖδες σὺν τῇ θλοφόρῳ μητρὶ χορὸν συναγελάζονται ψυχὰς ἁγνὰς καὶ θανάτους πειληφότες παρὰ τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» («Μακκαβαίων Δ΄», ιη΄ 20-24.)
[Σημείωση: Οἱ πέντε δελφοὶ Μακκαβαῖοι ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι απὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν 1η Αὐγούστου.]
Καινή Διαθήκη
α. Επιστολές Απ. Παύλου
«Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες αεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες αργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν αληθής. Δι’ ἢν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς αποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει.» («Πρὸς Τίτον», α΄ 12-13.)
β. Πράξεις Αποστόλων «Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν ἅγιο τοῦτο τόπο»
(κα΄ 28-29)
Για να δείτε τις ανθελληνικές θέσεις των ορθοδόξων πατέρων της εκκλησίας και τα αναθέματα και τις κατάρες που μας ρίχνουν κάντε κλικ ΕΔΩ
Στο παρακάτω λινκ βλέπουμε την επανάσταση του 1821 να καταλήγει σε ένα ψευτοΡωμαίικό Κράτος. Ο ΒαυαροΕβραίος Όθων με ένα Βασιλικό Διάταγμα δίνει το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο σε μια ιδιωτική Εταιρεία με όνομα Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, της οποίας το πλειοψηφικό πακέτο ανήκει στην γνωστή οικογένεια των ΕβραιοΤραπεζιτών Ρότσιλντ. Μεγάλο μερίδιο σε αυτήν την Τράπεζα έχει και η επίσημη ορθόδοξη Εκκλησία. Μόνιμος αντιπρόεδρος της ΕΤΕ είναι πάντα παπάς. Ιδού το λινκ: Ρότσιλντ, Εθνική Τράπεζα και "Ελληνικό" Κράτος
Επειδή το απόλυτο εργαλείο της εξαπάτησης είναι η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ κάντε κλικ ΕΔΩ
για να δείτε το άρθρο που αποκαλύπτει τις μεθόδους και τις τεχνικές
αυτής. Μετά την μελέτη του άρθρου ο επίδοξος προπαγανδιστής
"επικοινωνιολόγος" θα γίνεται αντιληπτός από χιλιόμετρα μακριά.
₪₪₪₪₪ ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟN ₪₪₪₪₪
http://www.knossopolis.com
₪₪₪₪₪ ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟN ₪₪₪₪₪
http://www.knossopolis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου